Sand between my toes

Onderwerp: Sand between my toes di feb 07, 2012 8:46 am

Deside what you want in your life. When you grow up you can't hold your parents hand.
You have to consider the fact that you're becoming an adult. Stand for your faults and learn of them.

Sommige mensen houden van de lente, andere weer van de winter. Ik verkies de zomer en de herfst boven de lente en de winter. In de lente is het vaak nog net te koud om in een korte broek en een shirtje rond te lopen en in de winter is het véél te koud. Natuurlijk regent het vaak in de herfst, maar de temperaturen zijn alles zins beter dan in de winter. Daarbij viel zijn verjaardag in de herfst, nog een reden om de herfst leuk te vinden. Dan zou hij 19 worden. Hoe langer hij over na ging denken hoe meer hij zich begon te beseffen dat hij zelf mocht beslissen. Niet meer aan iedereen toestemming voor bepaalde dingen moest vragen. Zo had hij zichzelf vandaag 'vrij' gegeven. Oké, hij moest dan wel op tijd terug zijn maar deze middag kon hij doen en laten wat hij wou. Een leuke meid versieren? Nee, geen goed idee. Ergens in een bar gaan hangen? Straks kon hij de weg terug niet meer vinden omdat hij te ver heen was. Beter van niet. Illias belandde uiteindelijk in de duinen. Met zijn donker blauwe vans in zijn handen struinde hij langs de waterlijn. Het water kon je niet koud noemen, de temperatuur van het water was dan zelfs bijna behagelijk. Het was de bedoeling geweest dat hij hier zou komen om iets nuttigs te gaan doen. Helaas kwam er vandaag van nuttig werk niet bepaald veel. Uit gewoonte had hij een zonnebril op zijn neus staan. Een pilotenbril, gewoon omdat hij ze leuk vond. De hele mode hipe vond hij maar raar. Liep er een iemand met een bepaald soort schoen aan dan wou de rest dat ook gelijk. Ja, hij had vans en hij droeg een pilotenbril. Maar dat maakte hem geen meeloper. Integendeel, hij was een geval apart. Al was het maar omdat hij in een acrobaat in een circus was. Daar waar de meeste mensen enthousiast werden van het idee om een acrobaat te zijn, haakte de meeste mensen ook snel weer af als hij daarna vertelde dat hij nooit een echte vaste plek had om te blijven. Het woordje familie kende hij niet bepaald, familie was voor hem een raadsel. Illias verliet de waterlijn en ging het mulle zand in. Binnen mum van tijd waren zijn voeten bedekt met een laagje zand wat schuurde als hij zijn tenen langs elkaar bewoog. Een best wel grappig gevoel, maar toch ook wel vervelend. Zolang hij het liet opdrogen en het daarna afklopte had hij er geen last van in zijn schoenen. Was het misschien toch niet zo'n goed idee geweest om eerst in het water te gaan lopen en daarna door het zand. Wat moest hij eigenlijk anders? Er was geen mogelijkheid om je voeten af te drogen of vanuit het water op een keurig pad te gaan lopen. Voor nu liet hij zicht neer ploffen in het koele zand achter de duinen. Door zijn gedachten meegevoerd, had hij geen enkel benul van wat er allemaal om hem mee gebeurde.

Onderwerp: Re: Sand between my toes di feb 07, 2012 10:31 am

Soms wist hij niet waarom hij nog wakker werd. Hij rolde in zijn dekens en staarde naar het plafond. Dit gebeurde nou altijd. Hij ging slapen om tien uur 's ochtends en werd daarna pas tegen zonsondergang wakker. Maar die dag, ging het gewoon even niet lekker. Hij rolde uit zijn bed en vroeg zich opnieuw af waarom hij weer wakker was geworden. Hij liep naar zijn kast en pakte een grijze v-neck, strakke spijkerbroek en zwarte All-Stars. Hij pakte de armbandjes - het waren meer touwtjes die een beetje vast en los zaten - en deed ze om zijn handen. Hij pakte een paar grijze plugs en deed zijn blauwe plugs uit. Even omwisselen hoor.
Hij zou maar naar de zee gaan. Hij hield van de zee. Op beide handen had hij tatoeages. Allebei met een anker erop, die zijn liefde voor de zee enigszins tot uiting bracht. Ook waren ze voor liefde voor zijn ouders. Onder het anker op zijn rechter hand stond N.K. van Nancy Keifner en op zijn linker hand zat E.I. wat stond voor Edward Ingle. Hij had nog veel meer tatoeages. De ying-yang symbolen op zijn ellebogen, 'love is my weapon' op zijn borst met daaronder een duif en handen die de vogel vrij leken te zetten, LIVE op de knokkels van zijn rechterhand, FREE op de knokkels van zijn linkerhand, een levende boom op zijn schouder onder de zon voor het leven, een dode boom op zijn andere schouder voor de dood, een band rond zijn rechter bicep onder de boom om goed te uiten, een band rond zijn linker bicep onder de boom om kwaad te uiten, en zo kon hij nog wel even door. Al zijn tatoeages stonden voor iets, ze waren er niet gewoon voor de lol of voor de sier, al moest hij toegeven dat ze wel mooi stonden en iets waren om een gesprek over te voeren.

Eenmaal aangekomen, liep hij de duinen op. Het was een wandeling die hij meer dan honderd keer had afgelegd. Hij was vaak aan zee te vinden, het was een van zijn lievelingsplekken. Hoe kon je niet van de zee houden? Zelfs als het niet altijd even warm was. Het was de plek van vrijheid, vond hij zelf. Uiteindelijk rustte zijn blik op een jongen, alleen in het vrij koele zand van de duinen. Hij twijfelde geen moment en plofte een meter van de jongen af neer. Hij was altijd al vrij sociaal geweest. Op mensen afstappen en een gesprek aanknopen was geen probleem. Hij deed het graag, al was het alleen om te kijken naar hun geloofsovertuigingen, levenservaringen en om met een beetje geluk nog wat van hun op te steken. "Hee. Kom je hier ook graag?"

[words]
460
[notes]
Hoop dat je het niet erg vind.. c:

Onderwerp: Re: Sand between my toes wo feb 08, 2012 8:05 am

Verschillende gedachten spinsels gingen door zijn hoofd. Waarom was hij eigenlijk bij een circus familie gegaan en waarom was hij niet gewoon in Los Angeles gebleven bij zijn pleegouders? Hij had altijd alles gekregen wat hij wou, wanneer hij een huisdier wou of zakgeld verhoging kreeg hij het zonder mopperen. En toch had hij altijd was gemist. Het liefst van al wou hij een echte familie. s' Avonds bij elkaar kruipen en gezellig een film kijken of een spel doen. Niet elke keer naar elkaar staan schreeuwen en met tranen in je ogen te gaan slapen. Pas wanneer hij een echte familie zou hebben kon hij zeggen dat hij gelukkig was. Voor nu moest hij het doen met wat hij de afgelopen jaren had gekregen. Illias zat onbewust naar een aantal meeuwen te kijken die op het water neerstreken en daarna weer omhoog vlogen. Wat ze aan het doen waren snapte hij niet helemaal. Heel de tijd naar beneden en daarna weer omhoog. Konden ze niet gewoon in het water blijven? Dat er naast hem iemand was komen zitten merkte hij niet. De woorden van de jongen naast hem kwamen dan ook maar half bij hem aan. Pas na een paar tellen reageerde hij erop. "Ook?" Sprak hij zachtjes. Hij had geen bijzondere stem. In zijn geheel was hij niet bepaald bijzonder. Mensen vroegen wel eens waar hij vandaan kwam en allemaal van dat soort dingen, hij gaf dan gewoon antwoord hoe het was. Veel wist hij niet meer van zijn jeugd, maar hij wist wel dat hij het ongelofelijk goed had gehad bij zijn pleegouders. Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij naar de jongen naast hem. Om de een of andere reden vond hij de jongens fascinerend. Wat zou zijn verhaal zijn? Zouden zijn tatoeages misschien elk apart een betekenis hebben? Tegenwoordig wou hij van alles en iedereen dingen weten. Normaal gesproken wou hij zich niet te veel met anderen bemoeien. En toch was hij van plan uit te gaan vissen wat de jongen zijn verhaal was.
"Kom je uit de buurt"

megaflut

Onderwerp: Re: Sand between my toes wo feb 08, 2012 8:26 am

"Ook?" klonk een zachte stem. Christopher keek de jongen even aan, die eigenlijk een beetje in zijn eigen wereldje leek te leven. Niks mis mee, toch? Dat had hij zelf ook wel eens. Even alles en iedereen vergeten. Hij wist nog hoe het was toen alles goed was thuis. Toen school makkelijk was, hij vrienden had en zorgeloos muziek kon spelen. De middelbare school was hard aangekomen. Oordelende ogen en alles wat erbij hoorde.
"Ook, ja. Ik kom hier bijna elke dag. Ik vind het de mooiste plek hier in de buurt." vertelde hij. Hij woonde praktisch aan zee. Hij voelde zich er thuis. Ook was het de mooiste plek om veel dingen te doen. Zonsondergang bekijken, eerste dates, alles wat met romantiek had te maken. Maar hij had er ook veel mensen - veel vrienden, moest hij zeggen - ontmoet. Hij was een van de meest sociale mensen die je tegen kon komen. Hij hield niet zo vaak zijn mond, iets wat soms als een slechte eigenschap gezien kon worden. Lag eraan hoe je in elkaar stak.
"Kom je uit de buurt?" vroeg een stem. Normaal kreeg je een antwoord dat eigenlijk wel gewoon antwoord gaf, maar Chris ging er uitgebreid op in. Levensverhaal-tijd. Forever. "Geboren in San Diego, toen verhuisd naar Portland, toen naar Joplin en nu ben ik hier. Ik woon in een caravan in de buurt van het circus. Lekker dichtbij mijn werk." legde hij uit. Hij had heel kort in San Diego gewoond, tot hij twee was. Hij woonde tot hij vijf was in Portland en tot hij zestien was in Joplin, tot zijn ouders hem eruit hadden gegooid. Toen vervolgde er maanden van in zijn auto wonen en bij vrienden op de bank, tot hij bij Deluna kwam.

[words]
298
[notes]
glub glub glub