Rustig, heel rustig raakte haar voeten de zachte en zanderige ondergrond. Haar slippers had ze uitgedaan zodat haar tenen lekker door het zand zakte en de warmte ervan haar voeten omhelsde. Aye keek glimlachend omhoog naar de zee waar ze naartoe was gelopen en voelde alle onvriendelijke emoties uit zich wegzakken. De zee deed dat met haar, het was zo rustig en aardig dat ze niet meer in woede of verdriet kon nadenken. Haar blauwe jurk wapperde een beetje om haar heen toen er een windvlaag langskwam, die tegelijkertijd ook een heerlijke zoutgeur meebracht. Aye ademde diep in en toen weer rustig uit. Ze was net uit de prikkelende duinen gekomen en liet haar slippers naast zich vallen. Nog eventjes stond ze daar maar te kijken naar de zee en wat ze net nog allemaal achter had gelaten. Hoe ze het hadden kunnen doen, en hoe ze het hadden toegestaan.. Nee, daar was ze nou juist hier voor. Ze zou lekker opnieuw beginnen op een plaats waar ze altijd had willen zijn en waar ze zich echt thuis voelde, en niemand kon haar nu nog tegenhouden. In een onrustige beweging trok ze haar jurk uit, en voor de zee stond ze dan, in haar zwarte en elastische trainingspak dat leek alsof ze een beginnende ballerina was. Niets was minder waar, vond ze zelf dan. Aye begon rustig met een paar rek en strek oefeningen, maar ging algauw over naar de radslagen en handstanden. Ze kreeg een beeld voor zich hoe ze in de cirkel zou staan, en het grote publiek dat op een dag toe zou kijken hoe ze op een klein balkje al haar acrobatische oefeningen uit zou voeren. Het was maar een droom, maar ze leefde voor die droom, en ze zou zeker niet stoppen voordat ze die droom had bereikt! Alsmaar sneller begon de wereld om haar heen draaien, en ze voelde hoe alle gespannen spieren zich begonnen te ontspannen en mee te gaan in de geoefende bewegingen die ze zo vaak had gedaan. het voelde nauwelijks meer natuurlijk om te lopen, als je ook op zo veel andere manieren jezelf kon bewegen! Haar witte voeten raakte het ijskoude wateroppervlak en Aye had eventjes bijna haar balans verloren. Toch ging ze door, ook met haar handen in het water. Ook al was ze alleen maar op het stuk met water waar het helemaal niet diep was, het bezorgde haar bijna de rillingen. Aye's zwarte haren dansden vrolijk mee in wat ze haar eigen dans van oefeningen noemde, en ze leek alles onder controle te hebben..
Opeens hoorde ze van achteren een geluid, een krak of de verplaatsing van zand. Wat het ook was, het liet Aye zo schrikken dat ze haar radslag maar half afmaakte en neerkwam in een hurkende houding in plaats van met rechte benen stevig op de grond. Onmiddellijk stond ze op, maar wachtte heel eventjes voordat ze zich omdraaide. Heel eventjes naar de zee staren, en vooral niet boos worden omdat iemand haar was komen storen. "Wat moet je?" vroeg ze voordat ze zich omdraaide. De toon was niet geheel vijandig, maar ook niet echt vriendelijk bedoeld. Zo zat ze in elkaar.
Open for everybody ^^
