Looking Around.

Onderwerp: Looking Around. zo feb 05, 2012 8:16 am

Gehuld in een losse jeans, strak rood topje en een leren vest stapte Avelyn richting de Jazz Club. Het was een aangenaam weertje met een minimum temperatuur van tweeëntwintig graden. Op haar goed zittende Vans beende ze zich over straat om dan een vlugge blik te werpen op het circus dat achter haar lag. Nog geen jaar geleden stond er daar niets, was het een lange vlakte zonder eind. Een gelukzalige, haast trotse, blik verscheen op haar gelaat. Wie zou er nu niet trots zijn op iets wat je alleen met je zus had opgesteld. Natuurlijk hadden ze hulp gekregen van experten in het bouwvak maar dat was niet meer dan logisch. Goedgemutst met haar capuchon over haar hoofd getrokken bereikte ze uiteindelijk de Club die haar op de eerste oogwenk deed denken aan een oud gebouw dat er jaren heeft staan rotten maar een beetje is gepimpt. Toch gingen al die vooroordelen weg als sneeuw voor de zon toen ze haar hand op de klink van de deur plaatste en die vooruit duwde. De geur van zweet en drank drong in haar neusgaten terwijl ze de club binnenstapte en haar mond bijna openviel bij het beeld dat ze voorheen had en nu alle verwachtingen te boven ging; Een moderne bar, tafeltjes en stoelen, een podium en bijna vijftig mensen die lacherig stonden te dansen. Met een brede glimlach op haar gelaat trotseerde ze haar moed om zich op een barkruk neer te zetten en zich te richtten op de barman die haar vriendelijk aankeek. "Hee. Ik zou graag een cola hebben." Avelyn probeerde zo vriendelijk mogelijk te praten maar irriteerde zich eraan dat ze het wel drie keer had moeten herhalen aangezien de bassen te luid stonden. De man knikte na een derde keer, draaide zich om en kwam even later terug met een glas vol cola. "Je hoeft niet te betalen, goed uitziende mensen moeten nooit betalen." Een geamuseerde grijns krulde rond zijn mondhoeken waarop Avelyn alleen maar gevleid kon knikken. Al hield ze zich natuurlijk wel gedeisd, zo'n dude was veel te oud voor haar en stiekem vond ze hem nog niet eens knap. Dankbaar nam ze de cola van hem over en nipte er een aantal keren om zo uitgelaten de club rond te kijken met haar amandelbruine ogen. Vele knappe jongens bereikten haar vizier maar geen een van allen bleek alleen te zijn dus had Avelyn niet meteen de moed om erop af te stappen. Dus leek het allemaal maar wat veiliger om toe te kijken. Bij het zien van een schim in de verte gingen haar wenkbrauwen opmerkend omhoog. Empathy? Maar toen ze beter keek merkte ze dat het bijna een identieke verschijning was maar toch niet haar zus was. Teleurgesteld draaide ze haar lichaam kwartslag om zich naar de dansvloer te begeven. Een leuk bandje was 'skinny love' aan het spelen met als zangster een jonge dame van in de twintig. Opgelaten en blij dat ze zich hier even kon ontspannen deunde ze met haar voeten mee op de grond en probeerde ze de kleinere teksten mee te zingen. Ze was dol op het enthousiasme dat hier speelde, alsof het hier nooit anders was en alle mensen dolgelukkig waren. Pas toen ze een gedaante op haar af zag komen, in een snelle draf, deinsde ze instinctief een stap achteruit en struikelde zo over een andere voet waardoor ze nog geen seconde later op de grond lag. Dámn. Neergeslagen sprong ze terug overeind, keek de gedaante voor zich vurig aan maar verslapte haar boze blik. "Hee."

-Diegene die tegen haar opbotst kan iedereen zijn. Btw, dit is een flut en ik moet er nog wat inkomen ~

Onderwerp: Re: Looking Around. zo feb 05, 2012 8:38 am

Lacherig stond hij met een mix in zijn hand tegen zo'n tafel aan te leunen die aan een of andere pilaar was vastgemaakt. Om de zoveel minuten nam hij een flinke slok, al was hij nu alweer vergeten wat hij aan het drinken was. Hij werd er lacherig van, dat kon hij wel vaststellen. Lacherig worden was meestal goed en het roodbruine spul smaakte lekker zoet, hij hoefde zich dus geen zorgen te maken. Sowieso was dit de beste middag die hij ooit had gehad. Gisteren was hij hem met het loon van zijn baantje bij de HEMA gepeerd en vertrokken met de bus naar het eerste de beste plaats waar hij heen kon. Eindelijk bevrijd van die stomme ouders van hem. Wie zei dat het leuk was om een advocate en oud-minister als familie te hebben, had het volkomen mis. Het enige wat er in zijn oren vloog was het woord 'studeren' en dat gemiddeld duizend keer per dag. 's Avonds vloog het er door het andere oor allemaal weer uit. Hij was onverbeterlijk geweest en er was niks met hem te beginnen. Nou, ze waren maar al te blij toen hij ze had gebeld. 'Je moet het zelf weten, jongen,' werd hem toevertrouwd, 'je kan je toekomst vergooien en onmogelijke dromen najagen, of naar de universiteit gaan en zeker zijn van een gezin en veel geld. Heel veel geld.' Riss had ze uitgescholden, extra duidelijk gemaakt dat hij vanaf nu zijn eigen leven ging leiden en toen opgehangen. Als ze nu nóg niet wisten wat hij van plan was, wel, dan konden ze beter terug gaan naar hun 'geweldige' universiteit, en nog een paar jaartjes lessen, want als ze het nu nog niet snapten, dan waren ze gewoon zo dom als je maar kon zijn.
Zijn blik gleed over alle meiden op de dansvloer, aan de bar, het meisje op het podium. Ze zagen er ongelooflijk sexy uit allemaal of lag dat aan zijn alcoholische mixje? Af en toe knipoogde er een naar hem en dan lachte hij zijn beruchte scheve glimlach. Althans, berucht in de discotheek in het dorp waar hij vandaan kwam. Hij zou echter gauw genoeg ook hier berucht zijn. Verder dan dat ging het echter niet, blijkbaar verwachtten ze van hem dat hij het initiatief nam. Nee, bedankt. Hij stond hier wel lekker en voor je het weet was je plekje afgepakt in deze drukte. Ha, maar dát liet hij niet gebeuren, hè! Ze waren ook niet goed genoeg voor hem. Hij had het meer op die aparte typetjes die er echt tussenuit blonken. Die types die je gewoon niet over het hoofd kon zien. Deze hier waren zo standaard allemaal. Sexy, aantrekkelijk maar standaard.
Een rug kwam er zijn kant op, zijn reflexen bleken iets trager te werken dan hij dacht. Hij was dus net iets te laat met zijn voet wegtrekken waardoor een tenger uitziend meisje achterover viel. Het zag er heel charmant uit. Kuch, kuch. Een halve minuut later bedacht hij zich dat hij haar eigenlijk overeind moest helpen maar daar was het al te laat voor. Een boze blik werd zijn richting op geworpen maar die verdween echter al gauw. Hmm, ze was mooi als ze boos keek. "Hee." Mooi, niet zo'n type dat gelijk ging dreigen dat je haar je excuses moest aanbieden of anders zou ze je vermoorden. Of zo.
"Hee," antwoordde hij droog en grijnsde. Toch maar even zijn excuses aanbieden. "Sorry dat mijn voet je liet struikelen. Hij leidt een eigen leven, zie je. Of misschien kwam het door dit drankje, mijn reflexen zijn niet meer de oude." Tja, zo was hij. Humoristisch -dat hoopte hij tenminste-, gevat en gewoon... weird. Op de positieve manier.

~ Oké, ik vind zijn karakter nu al perfect.

Onderwerp: Re: Looking Around. zo feb 05, 2012 8:58 am

Lichtelijk geschrokken richtte Avelyn haar verwilderde ogen op de jongen die er maar dom stond bij te lachen. Dat nog eens een aparte dude, eentje die niet begon te springen als ie een meisje omver had doen vallen. Of ze dat nu bij een positieve of negatie indruk moest plaatsen wist ze nog niet meteen. Het enige wat er al helemaal bovenuit sprong was dat de jongen niet helemaal nuchter meer was en Avelyn zich opeens moederlijk ging gedragen. "Misschien is het beter als jij even een luchtje schept en we dan nog eens terugkeren, je ziet eruit alsof je elk moment iemand gaat aanvallen met je rode kringen onder je ogen." Een beetje afgezaagd nam ze hem bij de arm en leidde ze hem mee naar buiten waar de wind al meteen zijn werk deed. Een rilling streek over haar ruggengraat en kouwelijk trok ze de uiteinden van haar vest wat meer voren. Dat was zo'n typisch gebaar wat eigenlijk niet hielp om warmer te krijgen maar gewoon zo leek. "Zozo, dus terzijde dat je voet een ander leven leid, wie ben jij? Ik ben je hier nog nooit tegengekomen?" Avelyn was altijd iemand die gemakkelijk een conversatie kon starten en niet veel meer nodig had dan een persoon om de eerste stap te zetten. Wel was het zo daarachter, de andere stappen, door een ander moest gezet worden want daar begon ze nog niet aan. Daarin was ze misschien wel een koppig type, maar soit, aan Avelyn's karakter had nu niemand niets dus daar zullen we maar over zwijgen. Verbouwereerd liet ze zich tegen de muur achter haar vallen en snoof de lucht door haar neusgaten. Het leek wel alsof ze zo'n weird dier was dat alle geuren in zich opnam en dan aan een jacht ging beginnen. Oké, best dat ze daar dus mee stopte. Vlug richtte ze haar aandacht weer op de jongen die ze opeens wat beter zag en al meteen in de ban geraakte van zijn opvallend, schitterende uiterlijk. Zijn humor trok dan wel op niets, ze vond hem wel helemaal niet mis. Maar dat vond ze wel van meerderen die hier rondliepen dus een echt compliment kon je het niet noemen. "By the way, ik ben Avelyn. Je kent me misschien, misschien niet, van Deluna; het circus hier een kilometer verderop." De altijd vrolijke glimlach brandde op haar gezicht terwijl ze haar armen losjes in haar zij plaatste en haar voeten centraal zette zodat ze wat rechter stond. Een meisje hoorde niet zo tegen muren te leunen, dat was voor die sullige jongens die een joint rookten. Toch kon Avelyn er vaak niet aan doen dat ze iets meer neigde naar die 'mannelijke' kantjes, verklaarde ook haar uiterlijk. Haar haren los over haar schouders, een klein laagje make-up maar niet overdreven als die modellen, de gescheurde jeans aan de hoogte van haar knieën en dan haar leren vest die je niet meteen een welgemanierd meisje zag dragen. Ach, Avelyn kon het niet veel schelen, blijkbaar trok het wel de nodige aandacht van best leuke jongens. Grinnik. Terwijl ze wachtte op een antwoord streek ze een pluk haar vanvoor haar ogen waarna ze de jongen voor haar wat beter bekeek. Zoals gezegd was hij niet mis, had hij leuke ogen maar was hij wel straalbezopen. Ze had hem wel zien drinken op het podium, alsof er geen einde aankwam. Toch kon Avelyn het hem niet verwijten aangezien ze daarnet zelf al wat ophad en ze besloten had het nu wat rustiger aan te doen. Binnenkort zouden de Moon Challenges beginnen en daarvoor moest er nog veel geoefend worden, kortom er was nog veel werk aan de winkel. "Wat brengt jou in dit nederige dorpje? Niet veel mensen komen hierheen voor de uitgaansplekken omdat deze club wel de enige is in heel het dorp." Een fijn lachje verdween uit haar keel terwijl ze zonder met haar wimpers te knipperen de jongen aankeek.

Onderwerp: Re: Looking Around. zo feb 05, 2012 9:34 am

Haar reactie verbaasde Riss nogal, sinds wanneer gingen wildvreemde meiden zich zorgen maken over dat je mogelijk dronken was? Oh, vandaar dat zijn voet niet meewerkte. Het verklaarde een hoop. "Misschien is het beter als jij even een luchtje schept en we dan nog eens terugkeren, je ziet eruit alsof je elk moment iemand gaat aanvallen met je rode kringen onder je ogen." Hij grinnikte en keek haar een beetje glazig aan. Aanvallen? Euh, met een pleuraanval zeker. Haar kleine hand vouwde zich om zijn arm en resoluut voerde ze hem mee. Wilde hij dit eigenlijk wel, naar buiten? Daar was het koud. Hier was het warm en had hij wat om naar te kijken. Maar goed, het gezelschap van zo'n pareltje als dit was ook wel oké. Zelfs als het koud was buiten. Het verschil tussen binnen en buiten was duidelijk te merken. Binnen was het lekker warm geweest, buiten was het verschrikkelijk koud. Een wind waaide zijn haar uiteen, een beetje versuft veegde hij het weer goed om het even later op te geven. Rillend bleef hij staan, ze liet hem los en trok haar mouwen verder over haar handen. 't Gaat om het idee he. "Zozo, dus terzijde dat je voet een ander leven leid, wie ben jij? Ik ben je hier nog nooit tegengekomen?" Wie hij was? Even denken. Oh ja, hij was Riss, net gevlucht uit z'n mislukte leven en nu op zoek naar een toekomst. Het zat er allemaal niet zo helder meer in. Grijnzend keek hij haar aan maar maakte geen aanstalten om te antwoorden.
Riss merkte op dat hij het drankje nog steeds in zijn hand had. Hmm, zou hij een slok mogen nemen van dit meisje? Vast niet. Ondertussen was laatstgenoemde al neergeploft en zat die een beetje debiel te snuiven. Weird. Haar antwoord zou vast nee zijn. Ook had hij zin om iets op de grond te gooien, spontaan. Hij voegde dan ook de daad bij het woord en mikte het glas een paar meter van hen af op de straatstenen. De drank kroop door de randen en liet de weg glimmen. Grinnikend keek hij weer opzij, naar het meisje dat ook naar hem keek. Hoe zou ze eigenlijk heten? Net wilde hij het vragen toen ze zichzelf al voorstelde. Kon ze gedachten lezen of zo? Creepy. "By the way, ik ben Avelyn. Je kent me misschien, misschien niet, van Deluna; het circus hier een kilometer verderop." Circus! Dát woord kwam dan wel helder en foutloos binnen. Hij schudde zijn hoofd om wat nuchterder te worden, deze kans mocht hij niet voorbij laten gaan! Het hielp niet veel. Dan maar dronken proberen haar te overtuigen. Ze leek hem wel te mogen -of was dat zijn verbeelding?- dus zou dat niet zo'n probleem worden. "Wat brengt jou in dit nederige dorpje? Niet veel mensen komen hierheen voor de uitgaansplekken omdat deze club wel de enige is in heel het dorp." Ze lachte, betoverend. Oké, tijd om wat van zichzelf te laten horen voordat ze zou denken dat hij doofstom was. Was trouwens niet waarschijnlijk.
"M'n ouders hebben me Riss genoemd, R, I, S, S. Meestal kunnen mensen die naam niet echt spellen. Mijn droom is om in een circus te werken, alleen waren mijn ouders het daar niet echt mee eens. De een was advocaat, de ander heeft in de politiek gezeten. Daar kun je niet veel fantasie van verwachten nietwaar?" Hij grinnikte, van die vooroordelen, alleen waren die in het geval van zíjn ouders waar. "Whatever. Ik ben hem gisteren gepeerd, heb ze medegedeeld dat ze mochten doodvallen voor mijn part," oké, niet precies in die bewoording maar het kwam op hetzelfde neer, "en daar sta ik dan, levend en wel, op zoek naar een plek om te werken. Dus, ik zat te denken, misschien is er nog een plekje vrij in dat circus van je? Ben niet elke dag dronken." Hmm, eigenlijk was hij dat vanaf zijn achttiende wel geweest, toen had hij pas mogen drinken. Moest hij aanpassen dan. "Dus, zeg maar ja?" Het was er allemaal ietwat onduidelijk uitgekomen -hij was nog steeds niet helemaal helder- maar waarschijnlijk begreep ze het wel. "Leuke naam trouwens, Avalyn. Hoor je niet vaak." Ze was nog steeds ongelooflijk aantrekkelijk, sexy en knap. Riss rilde, hopelijk verhuisden ze snel weer naar binnen.

Onderwerp: Re: Looking Around. ma feb 06, 2012 9:56 am

Avelyn ging de jongen bijna een klap op zijn gezicht geven maar hield zich in. Ze haatte het als ze vragen stelde maar die alleen maar niet werden beantwoord. Zeker nu die dude zo dom stond te grijnzen, in de hoop dat ze dan zou gaan lachen. Dude, get the fuck up and get a life! Maar die woorden ging ze maar niet uitspreken in zijn gezicht aangezien dat ook niet meteen de beste indruk zou werpen. Niet dat het haar zoveel zou kunnen schelen, het was maar een jongen uit de duizenden. Toch hield Avelyn haar lippen stijf op elkaar en slaakte ze een opgeluchte zucht toen die eindelijk zijn bek- pardon- mond, opendeed om zo zijn naam te spellen en zijn levensverhaal te vertellen. Typisch, je vroeg ze wat en dan begonnen ze alles uit hun kop te kramen. Maar dat vergaf Avelyn hem, beginnersfouten bij een moeilijk geval als Avelyn. Kuch. Het was maar hoe je het zelf zag, sommigen konden Avelyn's kop niet aanzien en anderen aanbaden haar alsof ze een of andere godin was. Dat had je trouwens altijd; vrienden en vijanden. "Riss dus, oke, i can handle that." Met een kleine glimlach op haar gezicht luisterde ze naar zijn verdere woorden en raakte best wel in de ban door de hardde toon die hij aansloeg, alsof hij zijn ouders verachtte. Misschien was dat ook wel zon Avelyn had het nooit kunnen doen, haar ouders waren dood nog voor ze het wist. Met haar vingers in haar zakken zocht ze naar het pareltje dat ze van haar vader had gekregen, drukte hem in haar handpalm en krulde haar vingers eromheen. Net alsof het haar steun gaf, haar vertelde dat alles goed kwam en ze niet moest vrezen. Bij de ietwat komieke stem van Riss schoot ze in de lach, kon ze er niet aan doen dat ze haar hoofd in haar nek plaatste en haar lach de vrije loop liet gaan. "Tuurlijk is er een plek, alleen kom je er maar binnen als je nuchter bent. En daarbij, Empathy mijn zus, is ook directrice van het circus dus daar zul je ook de toestemming aan moeten vragen. Daarna zul je een opleiding moeten volgen in het beroep dat je wilt beoefenen en dan pas kun je echt in het circus meedraaien." Met een simpel gezicht, alsof het een fluitje van een cent was, keek ze de jongen met haar bruine ogen aan die vrolijke twinkelden. "Dat je 't maar weet en niet opeens teleurgesteld gaat gaan lopen omdat je niet meteen kan meedraaien. Begrijp je vast wel waarom niet, je kan ook niet in één vingerknip opeens acteur zijn." Avelyn was altijd al goed geweest in het acteren en dat had haar een positieve indruk opgeleverd bij de mensen die zich langzamerhand begonnen aan te sluiten aan het circus, als één hechte familie. Met een scheef gezicht keek ze Riss aan die haar naam herhaalde, alleen wel niet helemaal correct. "Riss, het is Avélyn, niet Avalyn." Alsof het het ergste van de wereld was keek ze de jongen berispend aan, als een juf die haar leerling strafte om de kleinste onbenulligheid. "Les één, spreek nooit de directrice haar naam verkeerd uit, daar word ze pissig van." Een speelse grijns verscheen op haar gelaat die ook duidelijk moest maken dat ze er maar mee aan het lachen was en de jongen niet echt strafte of zo. Met een wenkbeweging stapte ze weer richting de deur van de bar, opende hem en stapte naar binnen om dan gelukzalig de warmte in ontvangst te nemen. "Heerlijk." Fluisterde ze tussen het zuchten door terwijl ze zich naar de dansvloer loodste en daar in het ritme van de muziek opging. Ja, dat was iets wat Avelyn graag deed, dansen.

Onderwerp: Re: Looking Around. di feb 07, 2012 7:40 am

"Riss dus, oke, I can handle that," reageerde ze nadat hij zijn naam had verteld. Ongeduldig wachtte hij tot ze was uitgepraat -duurde trouwens niet eens zo lang maar ja- en lulde toen weer verder. Over de manier hoe hij over zijn ouders vertelde, maakte ze geen opmerkingen, een vage geruststelling. "Tuurlijk is er een plek, alleen kom je er maar binnen als je nuchter bent. En daarbij, Empathy mijn zus, is ook directrice van het circus dus daar zul je ook de toestemming aan moeten vragen. Daarna zul je een opleiding moeten volgen in het beroep dat je wilt beoefenen en dan pas kun je echt in het circus meedraaien," was het antwoord wat eigenlijk het meeste voor hem telde. Damn. Dat was niet het antwoord wat hij had verwacht. Moest hij nou eerst nog een opleiding regelen? Of had hij wat gemist. Whatever. In zijn hart had hij het al opgegeven, morgen zou hij met de staart tussen zijn benen moeten terugkeren naar zijn ouders, hun preek ontvangen en naar de universiteit moeten. Niet dat hij daar toegelaten zou worden.
Wacht eens even, berispte hij zichzelf, niet meteen opgeven! Voor morgenmiddag zou hij wel een afspraak of zo regelen, ze waren nog niet van hem af! Had Avalyn direct gezegd dat hij niet welkom was daar? Nee! Nou dan! Ze keek hem trouwens heel vrolijk aan, dus haatte ze hem niet. Die gedachte bracht weer een glimlach op zijn sippe gezicht. De wind had hem ondertussen behoorlijk nuchter gemaakt, de kou ook. Nuchter genoeg om alles te begrijpen waar ze het over had. "Dat je 't maar weet en niet opeens teleurgesteld gaat gaan lopen omdat je niet meteen kan meedraaien. Begrijp je vast wel waarom niet, je kan ook niet in één vingerknip opeens acteur zijn." Tja, dat was nu eenmaal de harde realiteit. Eerst jezelf bewijzen, dan pas respect. Wel logisch maar het bleef kut.
"Riss, het is Avélyn, niet Avalyn." Oké, hij had echt zijn dag niet blijkbaar. Wedden dat ze hem over vijf minuten gepeerd was door zijn stommiteiten? "Les één, spreek nooit de directrice haar naam verkeerd uit, daar word ze pissig van." Jep. Hij had het verpest. Een speelse grijns verscheen op haar gezicht, het duurde een tijdje voor hij doorhad dat het een grapje was. Nog steeds lichtelijk dronken, pff. Anders had hij wel doorgehad dat het een grapje was. "Verdorie, ik vraag me af wat je je voorstelt van de vaardigheden van een of andere dronken amper volwassene jongen," grapte hij en probeerde het luchtig te laten klinken. Alhoewel de sfeer niet gespannen was, wilde hij toch wat van zich laten horen, dat het misschien wel een beetje dom was geweest. Wat lulde hij nu eigenlijk? Hij volgde zichzelf bijna niet meer. "Avélyn, begrepen," deelde hij nog mee, de irriterende grijns kwam weer tevoorschijn. Laatstgenoemde maakte trouwens een wenkbeweging en verdween de bar in. Yayyayyay, warmte! Sneller dan een Formule 1-wagen stoof hij de vrieskou uit en verhuisde naar de benauwde ruimte. Bijna zag hij haar niet meer, maar bruine opspringende haren gaven aan waar ze naar verdwenen was. Vlug duwde hij zich achter haar aan, maar bleef aan de rand van de dansvloer staan. Ze stond achter iemand, maar hij kon haar nog net zien dansen. "Dat kun je goed!" schreeuwde hij boven de luide muziek uit, hij stond een paar meter van de boxen verwijderd, dus alles kwam er nogal onduidelijk in. Zelf had hij niet zo'n zin in dansen, ten eerste bakte hij daar niks van en ten tweede zou hij waarschijnlijk toch omvallen vanwege te snelle bewegingen. Zag hij wel gebeuren met zijn huidige gedrag.
Na een tijdje toekijken begon Riss zich toch aardig te vervelen. Verlangend keek hij opzij, naar de bar met de barman die allemaal drankjes inschonk. Waarom pakte hij er niet gewoon een? Een paar aspirientjes slikken, de hele ochtend slapen en dan was die kater wel weg en had hij er tijdens zijn 'solliciatiegesprek' geen last van. Vlug controleerde hij of Avalyn nog steeds op de dansvloer stond en smeerde hem toen. Uit zijn zak haalde hij een briefje van vijf, legde het op de toonbank en bestelde een mixje met weinig alcohol maar genoeg om het een alcoholisch drankje te laten zijn. Een gelukzalige zucht later zat hij inclusief drankje aan de bar. Aaah, veel beter. Hij was zo'n type dat een feestje echt niet doorkwam zonder alcohol en omdat hij dat misschien moest opgeven straks, kon hij er nu maar beter van genieten. Door het lawaai merkte hij niet dat er iemand achter hem was gaan staan. Dat merkte hij pas toen er iemand op zijn schouder tikte. Vragend keek hij om, recht in het gezicht van een random meisje dat er behoorlijk onaantrekkelijk uitzag - en dat nog zacht uitgedrukt. Riss trok een gezicht, schoof vervolgens van de barkruk af en en verhuisde weer naar de rand van de dansvloer. Avalyn stond nog steeds op dezelfde plek. Ontspannen nam hij een paar slokken uit het glas in zijn hand, terwijl hij weer naar haar keek. Dat ze zoveel energie had! Een of andere onbekende DJ verderop kondigde een nieuw nummer aan, Hangover. Goed moment om haar aandacht te trekken. Schel floot hij. "Hé Avelyn!" Déze keer sprak hij haar naam wel goed uit. "Nog een vraagje over dat circus van je, hè." Opgelucht zag hij dat ze zijn kant op kwam gelopen, of gedanst, het was al behoorlijk druk op de dansvloer. of misschien danste ze gewoon onbewust in zijn richting, of was ze totaal niet van plan naar hem toe te komen. "Is het goed als ik morgen langskom? In de middag of zo. 'k Heb wel interesse." Afwachtend keek hij naar haar en dronk ondertussen gewoon verder. Zodra er een plekje bij een tafel verderop leeg kwam, plofte hij in een vage houding neer op een van de drie stoelen en zette zijn glas op tafel. "Kom er ook bij zitten, praat makkelijker," stelde hij schreeuwend voor, nog steeds met een grijns op zijn gezicht.

~ Zeg dat je hier wat mee kan. xD

Onderwerp: Re: Looking Around. wo feb 08, 2012 8:24 am

De 'gegrapte' opmerking van Riss deed haar alleen maar scheef grijnzen, wat een weirde gek was dat. Avelyn besloot er maar niets op te zeggen, zich om te draaien en gewoon verder te doen waarmee ze bezig was; dansen. Pas toen de spotlight vervaarlijk haar richting uitkwamen deinsde ze een tikkeltje achteruit, voelde hoe ze haar evenwicht verlies maar net op tijd een barkruk kon vastgrijpen om zich overeind te houden. "Verdomme." Al grommend -best hard vloekend omdat ze een soort van faalangst had- richtte ze zich tot Riss die zich, als uit het niets, bij haar gevestigd had. Ietwat verontwaardigd keek ze hem aan met haar bruine ogen en knikte uitgelaten op zijn voorstel om morgen nog een keertje langs te komen. "Geen probleem, liefst in de voormiddag want in de namiddag ben ik van plan om met m'n tijgers te werken." Bij dat laatste trok ze een bedenkelijke blik waarbij haar ene wenkbrauw een tikkeltje omhoog kwam en er zo'n serieuze uitdrukking op haar gezicht verscheen. Ze zat met een witte tijger, waarschijnlijk een incest, die nodig gedresseerd moest worden en Avelyn nog niet meteen een methode had gevonden. Ach ja, we shall see what the future brings us. Met een scheve grijns keek ze Riss aan die haar voor stelde om te gaan zitten. Goedkeurend ging ze ernaast zitten, draaide haar lichaam zodanig dat ze de jongen goed kon aankijken en ze niet al te luid moesten tieren om een conversatie begrijpelijk te maken. "Dus, Riss, vertel eens; Wat doe je zoal in je vrije tijd? Heb je al eerder in een circus gewerkt, al een opleiding of iets dergelijk gedaan?" Met een scheef hoofd tuurde ze de jongen aan met twinkelende ogen die helemaal nieuwsgierig zijn reactie probeerden te peilen. Het was lang geleden dat Avelyn nog eens met iemand had gepraat, meestal was het altijd haar zus Empathy of haar pleegzusje Primrose. Ach ja, niet dat Avelyn er zoveel wrok tegen had, Riss was best een leuke persoon. Al had Avelyn er soms haar bedenkingen wel bij, alsof ie niet helemaal bij zijn verstand was en er wel degelijk een vijs los zat. Maar dat kon ze nog niet met zekerheid zeggen, evengoed had hij gewoon wat te veel gedronken en was hij een best slim persoon. Over dat laatste twijfelde ze maar vroeg of laat zou ze dat wel merken. Met een hoofdbeweging naar de barman maakte ze duidelijk dat ze een drankje wilde en bestelde toen een mochito, een lekker drankje met limoen en wat rum. Allemaal wel goed en wel maar Avelyn wist dat ze morgen weer vroeg uit moest voor te gaan werken. Ze had vandaag een vrije dag maar een circus vergt veel aandacht en tijd dus erg veel vrije dagen kon Avelyn zich niet permitteren. "By the way, je bent toch niet elke dag dronken héah?" Avelyn had al zo een alarmbel die telkens afging toen ze hem zag drinken. Ze had geen zin om iemand aan te stellen die eigenlijk een alcoholieker was, niet dat ze dat meteen van Riss dacht maar soms kon je maar genoeg vooroordelen stellen. Na een goeie tijd stil zitten nam ze opeens Riss bij de arm, sleurde hem de dansvloer op en legde haar armen rond zijn nek. "Comon Rissie, laat me je danstechnieken eens zien!" Stiekem wist Avelyn dat de jongen totaal niet graag danste, dat had ze bijna de hele tijd in zijn ogen gezien. Dus vond ze het eigenlijk helemaal lachen om hem toch te verplichten en stiekem te hopen dat ie het nog wel kon. Trouwens, diegene die zeiden dat ze niet konden dansen konden meestal het beste dansen. Met haar heupen draaide Avelyn toen het ritme wat steviger werd en ze zich helemaal liet gaan. Zou Riss het even plezant vinden als zij? Ghehe, ocharme die jongen.