A training

"Nee!" Gefrusteerd gooide ze de zweep neer. De bruine ogen van de hengst keken haar triomfantelijk aan. Ha, ik heb gewonnen dat zei zijn blik. "Ik vind het heus niet leuk hoor!" zei ze tegen het dier. Ze andere drie paarden hadden uitstekend geluisterd. Met een zucht liep ze voorruit, terweil de dieren haar volgden naar hun stallen. Ze zette ze alle vier in hun stal en poetste ze tot ze glansden. Ze gaf hooi waar nodig was, en verzorgde ook de andere paarden. Ze wist niet wie er nog meer met paarden werkte. Ze schrok toen ze een grom hoorde. Een van de tijgers had blijkbaar gezien dat de paarden eten kregen. Maar zij ging niet over de tijgers, ze wist er niets over. Paarden, daar had ze verstand van. En andere hoefdieren. Als het kon, zou ze graag met zebra's werken, maar dan moest ze eerst met alle paarden kunnen werken, dus ook met de zwarte hengst.

-Flut...-

Aye liep vandaag nog steeds vrolijk rond, ze was dan wel begonnen met de klusjes maar dat vond ze niet erg. Al moest ze zich naar de top werken, dat ging ze dan doen ook! Vandaag had ze opgekregen om schoon te gaan maken, en wat dieren eten geven. Schoonmaken was niet echt haar ding, maar klagen was een ding wat ze nooit deed, hoe erg ze het ook vond. Nu had ze een emmer vast met vies water en ze liep terug naar waar ze de emmer vandaan had gehaald en zette hem neer. Ze veegde eventjes met de palm van haar hand langs haar voorhoofd, ze kreeg het hier warm van! Ze keek eventjes neer naar haar versleten paar slippers, die gebruikte ze vooral voor de klusjes. De andere lagen veilig in haar leren tas, en daar mochten ze ook wel een tijdje blijven, leek het. Haar korte spijkerbroek was alweer kapot gegaan aan de onderkant, maar dat gaf ook niks. Ze was erg blij dat ze er in ieder geval niet uitzag alsof ze het heel erg heet had, een van de dingen die ze niet uit kon staan. Opeens hoorde ze iemand hardop en gefrustreerd praten, en meteen liep ze op het geluid af. Een meisje, wat jonger dan zij zelf, stond de paarden te trainen. Aye bleef gefascineerd staan kijken, in de schaduw waar ze niet gezien zou worden. Het meisje leek een probleem te hebben met het prachtige zwarte paard, maar de anderen leken wel te luisteren naar haar. Toen het meisje wegliep maakte Aye zich snel uit de voeten, ze wilde liever niet betrapt worden op het feit dat ze naar andere mensen keek. Deed ze wel, ze gaf het alleen niet toe. Snel liep ze door, maar algauw hoorde ze alweer een geluid. Een van de tijgers stond te grommen, en dit keer sprong Aye tot leven. Snel pakte ze wat van het klaargelegde vlees en snelde naar de tijger toe, dit vond ze nou juist het leukste! Ze hield van de dieren, en dan vooral van katachtigen. Niet katten, maar tijgers en leeuwen.. en vooral panters waren een grote passie. Maar ook die droom zou ze maar weg moeten gooien, want ze had er helemaal geen ervaring mee. Ze draaide zich heel eventjes om, en zag toen hetzelfde meisje weer staan. Jaloers? Ja zeker, maar niet op een gemene manier. Eventjes ademde ze diep in, en liep toen weer uit de kooi. Ze sprak wat geruststellende woorden tegen de tijger, maar die had alleen nog maar oog voor het vlees. Snel kopte ze haar handen af op haar broek, en liep naar het zwarte paard en het meisje toe. "Hee, ik zag je net oefenen. Ik zou alleen kunnen wensen dat ik zo goed was met dieren zoals jij," zei ze. Toen ze het zei keek ze vriendelijk naar het paard, maar haar blik gleed glimlachend naar het meisje.

*zie je wel, lang verhaal zonder kern x] *

Toen hoorde Syrena voetstappen achter zich, en verstrakte. "Hee, ik zag je net oefenen. Ik zou alleen kunnen wensen dat ik zo goed was met dieren zoals jij," zei ze. Onzeker draaide Syrena zich om en keek het meisje onzeker in haar ogen. Shit, had ze haar zien oefenen? Maar ze zag geen sarcasme in haar blik. Zou ze het menen? Was ze goed met dieren? Ze hoorde de friese hengst tegen de stal deur trappen en draaide zich naar het paard. "Kappe nou Flame!" riep ze en met haar lichaamstaal maakte ze duidelijk dat ze er genoeg van had. Tot haar verbazing werdt de hengst stil. Eindelijk. Onzeker streek ze een lok uit haar gezicht. "Nee, ik ben niet goed, Flame luisterde voor geen meter. En wat is een show met een paard wat niet luisterd?" zei ze onzeker. Haar stem was heel zacht, maar ze kon niet anders. Ze was niet anders gewent. De andere friezen waren allemaal merries, dat maakte ze meegaander, tenzij ze hengstig waren, dan moest ze hun trainen zonder Flame, ander was er kans op veulens, en daar zat het circus niet op te wachten....

-Hoezo zonder kern? Hopelijk kan je wat met mijn post...-

Het meisje leek te verstrakken toen Aye in de buurt was gekomen, en leek heel verlegen te zijn toen ze haar een compliment gaf. Het zwarte paard leek het missen van zijn aandacht niet echt leuk te vinden, maar het meisje liet al gelijk zien dat ze dat zeker niet tolereerde. Het paard werd gelijk stil, iets wat Aye alleen nog meer fascineerde. Het meisje reageerde met dat ze de opmerking maakte dat ze juist niet goed was, en dat het paard, Flame dus kennelijk, helemaal niet had geluisterd. Aye keek er raar van op, hoezo dat paard reageerde toch net heel goed? Toen moest Aye weer glimlachen en keek van het paard weer naar het meisje. “Weetje, niet alles kan gelijk al goed gaan. En, uh, Flame lijkt alsof hij wel reageerde in zijn stal. Misschien moet je wat meer geduld hebben, zoals bij mensen.. Als ze koppig zijn, op een andere manier iets doen?” stelde ze voor, maar wuifde het al weg. “Ach, laat maar. Jij weet vast veel meer hier over dan ik, en ik ben hier pas nieuw.” Ze gaf de zwarte hengst een klopje op zijn nek, en keek toen weer naar het meisje. “Ik ben trouwens Aye,” zei ze vriendelijk, en stak haar ene hand uit, die ene die niet onder de vleesgeur zat, “en wie ben jij?” ze vroeg het met eerlijke nieuwsgierigheid, maar kon toch niet achterlaten dat ze het niet zo op verlegen mensen had. Laten zitten, en niet veroordelen, dacht ze in zichzelf.

-turlijk kan ik er weat mee ^^-

“Weetje, niet alles kan gelijk al goed gaan. En, uh, Flame lijkt alsof hij wel reageerde in zijn stal. Misschien moet je wat meer geduld hebben, zoals bij mensen.. Als ze koppig zijn, op een andere manier iets doen?” stelde ze voor, maar wuifde het al weg. “Ach, laat maar. Jij weet vast veel meer hier over dan ik, en ik ben hier pas nieuw.” Ze gaf de zwarte hengst een klopje op zijn nek, en keek toen weer naar het meisje. “Ik ben trouwens Aye,” zei ze vriendelijk. Syrena knikte. "Ik heb al weken met hem geoefend, hij is gewoon nog jong, hij is in zijn pubertijd vrees ik." zei Syrena verlegen. "Ik ben Syrena, ik ben hier ook redelijk nieuw. Wat doe je in de acts?" vroeg ze toen maar, terweil ze nog even snel de boxen van de paarden controleerde. Ze gaf Flame nog even snel een aai en richtte zich toen weer op het meisje. Ze vond de stilte die er tussen haar vragen door hing absoluut niet fijn. Wat zou Aye wel niet van haar denken?

-sorry trouwens, Aye word aardiger tegen mensen als ze ze langer kent ^^-

Het meisje knikte en vertelde dat ze al weken aan het trainen was met de paarden. Aye kon het niet laten om zich in te beelden hoe het eruit moest zien, maar zei er toch maar weer niks van. Ze dacht na, en vond het opmerkelijk dat ze zich niet kon herinneren om ooit gehoord te hebben dat paarden ook in de puberteit konden zitten.. Van katachtigen en dergelijke wist ze wel wat meer, en ook wel hoe je goed op een paard moest rijden en verzorgen, maar daar was het vaak bij gebleven. Het was gewoon heel simpel, ze hield wel van de magnifieke paarden, maar iets aan katachtigen trok haar gewoon aan.. Had het ook altijd al gedaan. En slangen, die vond ze ook geweldig. Opeens stelde het meisje zich voor als Syrena, een hele mooie naam eigenlijk, vond Aye. Aye glimlachte, en luisterde toen het meisje vertelde dat ze zelf ook redelijk nieuw was. Alleen vond ze die laatste vraag niet zo fijn, die had ze er liever niet bij gehad. Dan moest ze namelijk toegeven dat ze nog niet bij de acts hoorde, en dat was alsof ze moest toegeven dat ze niet goed genoeg was. Aye volgde Syrena toen die door de stallen ging kijken, maar glimlachte toen Syrena zich weer terug naar haar richtte. Ja, hoe zou ze het zeggen..? Nou, ik heb grootse dromen, maar ik ben nog niet zo ver als jij. zei ze maar in een vrolijke toon, en keek het meisje glimlachend aan. Alleen vanbinnen vond ze het niet echt leuk, al kon je dat helemaal niet zien aan haar. Maar we hebben allemaal grootse dromen, toch? Jij je dromen, ik mijn dromen.. haar blik dwaalde af naar de tijger in de kooi, en ze stelde zich voor hoe het was als het een panter was geweest.. Ze trok opeens weer terug naar Syrena en glimlachte weer. "Naja, als je ooit ergens hulp bij nodig hebt, ik doe hier wat klusjes enzo... Maar vertel eens, waarom werk je graag met paarden? dit keer was ze oprecht nieuwsgierig.

"Nou, ik heb grootse dromen, maar ik ben nog niet zo ver als jij." was het antwoord van de vrouw. "Maar we hebben allemaal grootse dromen, toch? Jij je dromen, ik mijn dromen.." vervolgde ze. "Naja, als je ooit ergens hulp bij nodig hebt, ik doe hier wat klusjes enzo... Maar vertel eens, waarom werk je graag met paarden?" Syrena keek naar de grond. "Ik ben op gegroeit bij de paarden. Wilde paarden bedoel ik. Ik zwerf al sins mijn tiende op straat. Ik ben in het bos gaan wonen, totdat ik bij het circus kwam. Ik werk met paarden omdat ze me het veiligheidsgevoel geven." zei Syrena verlegen. "Vind je het heel erg als ik nog even ga oefenen? ik wil graag dat Flame luisterd." met die woorden liep ze naar de stal en klikte het halstertouw aan zijn halster. "Je mag wel kijken hoor!" zei tegen het meisje, dat was meteen een goede oefening voor haar. Ze zou het eerst met Flame alleen doen. In de piste klikte ze het halstertouw los en richte de zweep achter Flame, zodat hij ging draven. Hij draafde rond in de piste, waarna ze hem de pas afsneed en hij de andere richting in ging. Toen riep ze hem bij haar en sprong zonder zadel of hoofdstel op hem. Ze gaf wat hulpen met haar benen, en hij ging in levade. Een glimlach kwam op haar gezicht en ze prees de hengst met een snoepje. "Goed zo jongen." zei ze.

Aye luisterde aandachtig naar het verhaal van Syrena. Om al vanaf je tiende alleen te leven, dat moet wel zwaar voor haar zijn geweest. Misschien was ze daarom wat meer verlegen? De paarden geven haar dus het gevoel van vertrouwen en veiligheid, omdat het haar kennelijk een herinnering opbrengt van de veiligheid die ze had bij de wilde paarden in het bos. Interessant, maar ze vertelde niet waarom ze er was gaan wonen. Misschien een pijnlijk onderwerp, net zoals waarom Aye absoluut niet over haar verleden wil vertellen. Meestal verzint ze zelf wel wat en geloven de mensen dat wel, maar hier zou er voorzichtig mee moeten zijn. Of gewoon eerlijk, en zeggen dat ze er niet over wilde praten. Maar dat zou een medelijdend effect hebben op mensen, en dat wilde ze nou ook niet.. Aye keek glimlachend op, een beetje verstoord uit haar gedachtes, toen Syrena iets zou over Flame en oefenen. Aye kreeg een bredere glimlach toen Syrena erbij zei dat ze wel mocht komen kijken, "Graag," zei ze op een enthousiaste toon, en volgde Syrena en haar paard Flame meteen mee de piste in. Wel bij de piste zorgde ze ervoor dat ze niet in de weg stond en leunde tegen een vaste paal aan, niet ver van de piste, en zodat zij Syrena kon zien en andersom. Nog steeds gefascineerd stond ze te kijken naar hoe het paard eigenlijk prima op haar reageerde en een kunstje uithaalde.. Het moest wel geweldig zijn om te doen wat je wilde doen, en daar voor geprezen worden. Aye zat met grote ogen te kijken, en voelde hoe ze er zelf ook rustiger van werd. "Wauw, het ziet er echt super uit! Ik snap niet waarom hij met de andere paarden erbij niet meewerkt.." ze meende het echt, het zag er geweldig uit. Als of Flame het ook voor haar deed, en er echte vriendschap was. Zelf had ze op een geheel andere manier met paarden om leren gaan, en dankzij haar ouders, kon ze niet echt meer naar paarden kijken zonder aan hun te denken.

-hopelijk heb je er wat aan ;]

Aye was duidelijk blij en volgde haar de piste in, waar ze tegen een paal aan leunde en naar haar keek. "Wauw, het ziet er echt super uit! Ik snap niet waarom hij met de andere paarden erbij niet meewerkt.." Syrena keek haar onzeker aan. "Was het echt goed?" ze kon het zich amper voorstellen. "Dat komt waarschijnlijk omdat dat merries zijn, dan wil hij indruk maken, denk ik." zei ze. Het klonk logisch, maar in de lente zou het een groter probleem zijn, waneer de merries hengstig zouden zijn. Maar dat zou ze dan nog wel zien. Ze liet Flame nog een paar rondjes draven om zijn energie een beetje kwijt te kunnen, het was ook maar saai, zo lang in die stal. Beetje eten, beetje kijken... En verder niets. Het leek haar verschrikkelijk. Gelukkig was zij geen paard.

Aye knikte vrolijk toen Syrena vroeg of het er echt goed uitzag. Het zag er ook goed uit,en Aye bleef het zwarte paard Flame nakijken terwijl ze luisterde naar Syrena's verklaring. Het leek haar op zich wel logisch, want in het mensenleven wilde mannen ook altijd indruk maken. Haantjes-gedrag noemde Aye het zelf, al deelde ze die mening niet met veel anderen. Natuurlijk waren er altijd uitzonderingen, ook bij de mannen, die dan juist heel rustig waren bijvoorbeeld. Aye dacht terug aan thuis, aan haar neef.. Nee, hij was het toppunt van alles wat verkeerd kon zijn aan een man. Een koude rilling ging langs haar rug, en ze schoof die gedachtes maar gauw weg. Ze wilde er niet aan denken, dus laten nou. Ze dacht verder aan het paard waar ze als kind mee opgegroeid was, ook een hengst, genaamd Silver. Of naja, hij heette eigenlijk Silver, maar Aye had hem altijd Poisen genoemd.De enige naam waar hij ook echt naar luisterde, een combinatie van iets Frans en het Engelse woord poison wat vergif betekend. Zo waren ze samen de heks en haar vergif genoemd, door de mensen om haar heen. Maar de felle trainingen van haar ouders hadden hun band verstoord, nog steeds iets waar Aye niet overheen was gekomen. En op een dag, had ze een grote katachtige gezien. Ze hield van paarden, maar die grote katten, die waren haar echte passie. Aye glimlachte weer bij die gedachte, en keek terug naar Syrena. "Zeg, Syrena?" begon Aye, niet precies wetend hoe ze haar vraag moest formuleren, "hoe zijn de mensen hier,onderling?

Ayre knikte op haar vraag of het echt goed was. Syrena voelde zichzelf rood worden en keek snel naar de grond. "Zeg, Syrena?" zei Aye toen. "hoe zijn de mensen hier,onderling?" vroeg Aye. Syrena voelde hoe haar spieren in haar buik en rug zich spanden. "Weet ik niet." zei ze kort. Ze hoopte dat Aye niet door zou vragen, want ze wilde niet over haar verleden praten. Syrena ging snel de stal in en kwam terug met Sunset, de makste merrie van de drie merries. Ze liet Flame nog een Levade maken terwijl zij op de grond stond, maar hoog kwam hij dit keer niet. Syrena zuchte teleurgesteld en liet de twee paarden rondjes in de piste draven, en liet ze toen op het midden een Levade maken. Sunset steigerde mooi, en hielt het lang vol. Flame luisterde ook, maar hij leek toen meer intresse in Sunset te hebben. Maar de merrie draaide zich weg van de hengst. "Goed zo meisje." prees Syrena de merrie.

-Flutje..-

Aan Syrena's reactie te zien wilde ze het er liever niet over hebben. Aye wist niet echt waarom, want ze wilde eigenlijk alleen maar aardig zijn tegen het meisje, iets wat ze bijna nooit deed, maar het leek niet te helpen. Okee, dus niet over hier praten, en niet over het verleden. In plaats van iets te zeggen keek ze naar wat Syrena allemaal deed met haar hengst Flame, en later nog een ander paard waarvan ze de naam nu niet meer wist. Kennelijk was het wel een merrie, want de hengst leek het andere paard wel interessant te vinden, en het leek haar logisch dat het dan een merrie moest zijn. Daarnaast prees Syrena het andere paard met meisje, dus dan moest het dus wel een merrie zijn. Aye glimlachte, want Syrena leek zich wel goed te voelen bij haar paarden. Ach, ze was nog jong, en Aye kon haar wel begrijpen. Voor een klein deel. Ze wilde net nog wat vragen over de paarden toen ze opeens dacht aan de rest van de klusjes die ze vandaag ging doen. Snel klopte ze haar handen nog af op haar broek en ging aan de rand van de bak staan. "Hee, Syrena? Het was leuk om je te leren kennen, maar ik moet de rest van mijn klusjes nog doen, dus ik denk dat ik nu wel moet gaan." ze glimlachte, en voordat ze zich weer omdraaide voegde ze eraan toe, "en ga zo door met het goede werk, het ziet er super uit!" Daarna draaide Aye zich echt om, en liep met een glimlach terug naar buiten, op weg naar haar volgende klusjes die ze vandaag moest en zou afmaken.