oh, my weeping willow. ♡

Onderwerp: oh, my weeping willow. ♡ di feb 07, 2012 3:58 am

inspired by "on the bright side"

Christopher stond aan een van de kraampjes, een beetje rond te derpen. Hij wou eigenlijk alleen een cola kopen uit dorst, maar hij begon vanzelf gesprekken met mensen die kwamen en gingen. Ze hadden allemaal interessante verhalen en zo, dus hij was makkelijk afgeleid. Uiteindelijk kwam er een mannetje aanlopen, heel kort. Hij gokte dat het zo'n dwerg was. Hij had wel eens iemand heel lang ontmoet, maar heel kort nog niet. Het interesseerde hem wel, dus hij ging een gesprek aanknopen.
"Hee," zei Christopher, nooit echt bang geweest om een gesprek te beginnen. De man keek hem aan en begroette hem terug, waarna er een kort gesprek ontstond. Christopher kocht zijn drinken en ook wat de man wou - hij was altijd net iets te vrijgevig - en ze gingen verder met hun gesprek, enkele meters van het kraampje af. Het duurde maar tien minuten of ze hadden het inderdaad over lengte. "Nou ja, je bent zo lang als dat je hart dat toe staat en zo klein als dat de wereld je laat lijken." Hij dacht het te begrijpen. Hij had het idee dat het ging over jezelf zijn. Als je andere mensen hun beledigingen je echt aantrok, zou je nooit blij zijn. Hij vond het best inspirerend en het ging door zijn hoofd om er een liedje over te schrijven of zo. Maar goed, hij ging verder met het gesprek. Na ongeveer twintig minuten nam hij afscheid van de man omdat die ook door moest met zijn leven, en liep naar een bankje.
Hij ging zitten en draaide zijn fles cola open, waarna hij er een slok uit nam. Je bent zo lang als dat je hart dat toe staat en zo klein als dat de wereld je laat lijken. Wow. Hij slikte zijn drinken door en nam vervolgens nog een slok. Daarom praatte hij dus met zoveel mensen. Ze hadden zulke inspirerende dingen om te zeggen. Hij wou dat hij zulke dingen te zeggen had. Hij leerde bijna alles van andere mensen, maar hij had het idee dat dat ook was wat je hoorde te doen. Iets opsteken van andere mensen. Daarom deed hij zijn best om te luisteren, niet alleen om te horen.

[words]
370
[notes]
iedereen welkom!

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ di feb 07, 2012 5:48 am

Met vrolijke stappen liep Ayoweth rond bij de kraampjes. Vandaag zou ze bij Deluna aanvragen of ze er zou mogen komen werken, en ze wist zeker dat het allemaal goed zou gaan. Gisteren had ze nog extra veel geoefend, al wist ze wel dat ze waarschijnlijk met de klusjes moest gaan beginnen, zoals schoonmaken en opruimen. Daar was ze thuis nooit zo van gediend, maar hier vond ze het eigenlijk niet zo erg. Dacht ze dan. Haar pikzwarte haren dansden vrolijk om haar heen toen ze langs de kraampjes liep, en genietend van de zon stond ze eventjes stil. Vandaag had ze maar haar versleten sportschoenen aangetrokken, een simpele en strakke jeans met wat halve gaten erin, en een opvallend vrolijk gekleurd strak shirtje. Een oude vrouw liep met een mandje vol appels per ongeluk tegen haar aan en Ayoweth excuseerde zich voor het in de weg staan. Ze was vandaag zo vrolijk dat ze de vrouw zelfs gelijk hielp met het oprapen van de appels! De vrouw glimlachte een tandeloze lach, en Ayoweth liep weer door. Ze ademde diep bij een kraampje van een bakker, en hield zich in om een heerlijk broodje te kopen. Nee, geld uitgeven zou ze nog maar niet doen, niet voordat ze zeker wist dat ze een baan te pakken had. Behalve als dat dagen zou worden, maar daar was ze van overtuigd dat het niet zou worden.
Ze stapte bijna in een waterplas, en sprong er dit keer maar vrolijk over heen. Een andere vrouw van middelbare leeftijd keek haar afkeurend af en fluisterde wat tegen haar vriendin naast zich. Ayoweth grinnikte en stak haar tong vrolijk uit voordat ze weer vrolijk verder liep. Achter zich hoorde ze nog wat commentaren over haar reactie, maar Ayoweth schonk er zeker geen aandacht aan. Had ze nooit gedaan, en dat zou ze nu ook niet opeens doen. Iets te vrolijk liep ze verder, want dit keer struikelde ze over iemand's voet. Een plof klonk toen ze op haar handen terecht kwam op de grond, en in zichzelf liet ze wat vervloekingen los. Met een vrij chagrijnige blik stond ze op en draaide zich naar de persoon die het dichts bij leek te zijn. Een jongen met wilde haren die rustig op een bankje een colaatje zat te drinken. "Zeg, kun je je voeten niet bijhouden?" beet ze hem toe. Een gebruikelijke manier hoe ze met mensen in contact bleek te komen, maar al na een paar seconden drong het tot haar toe dat deze jongen haar waarschijnlijk niet expres had laten struikelen, als hij het wel was geweest. Gelijk veranderde haar houding en kreeg ze een verontschuldigende glimlach. "Sorry, het was vast niet de bedoeling. Ayoweth." zei ze vriendelijk en stak haar hand naar de jongen uit.

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ di feb 07, 2012 5:51 am

Jess liep langzaam met haar tas langs alle kraampjes. Er liepen heel veel mensen, maar sommige waren echt heel erg creepy. Ze vond bij het circus werken geweldig,maar soms was het een beetje vreemd. Ze hield er van om als artiest voor mensen op te treden. Maar de verhalen van vroeger, over enge clowns en rare figuren in een circus maakte haar soms bang. Gelukkig was Deluna dat niet. Het was gezellig, en iedereen voelde voor elkaar een beetje als familie. Jess was er nog maar een korte tijd, en kende lang nog niet iedereen. Eigenlijk kende ze alleen nog maar de man die haar naar haar caravan wees, en meer niet. Ze had een grote fantasie en schreef altijd verhalen, meestal als ze aan het lopen was, was ze alweer een vervolg aan het bedenken voor haar verhalen. Jess botste tegen een grote man op. Ze verontschuldigede zich zelf en liep stug door. Ze voelde zich eigenlijk best wel vaak alleen. Geen vrienden, geen familie. Ze had eigenlijk alleen haar oma die ze af en toe nog eens sprak door de telefoon. Gelukkig werd dat steeds vaker. Maar haar ouders vonden het hele maal niks dat ze bij het circus wou, en toen ze dat echt ging doen, wouden ze niks meer met haar te maken hebben. Na een tijdje gelopen te hebben werd ze best wel moe en ging op een bankje zitten, niet wetend dat er al iemand zat. Ze ging bijna op de jongen zitten die er al zat. Nonchalant haalde ze een hand door haar aan en keek hem aan. ''Oh sorry hoor.'' Zei ze verlegen, en ging dit keer goed zitten.

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ di feb 07, 2012 6:30 am

Een meisje ging heel dicht naast hem zitten, waardoor hij opzij keek. Ze was al goed gaan zitten en verontschuldigde zich verlegen, waardoor Christopher zachtjes grinnikte. "Maakt niet uit, kan gebeuren." meldde hij. Hij wou weer verder gaan met praten, maar iemand struikelde over zijn voeten heen.
"Oh shit, sorry!" was het eerste wat hij zei en kwam omhoog van zijn zitplaats, zodat hij het zwartharige meisje omhoog kon helpen. "Zeg, kun je je voeten niet bijhouden?" Hij beet op zijn onderlip. Ze had gelijk, hij had beter op moeten letten. Maar dat andere meisje had hem lichtelijk afgeleid, dus vandaar. "Sorry, het was vast niet de bedoeling." zei ze toen, alsof ze vond dat haar eerste reactie niet erg gepast was. "Nee hoor, ik lette inderdaad niet op. Sorry. Je hebt geen pijn, toch?" Zijn bruine ogen richtte zich even op haar, terwijl zijn tanden van zijn onderlip af gingen.
"Ayoweth." stelde het meisje zich voor en Christopher knikte. "Ik ben Chris." Het was gebruikelijk geworden om zichzelf Chris te noemen. Het was korter en klok minder bekakt, al vond hij zijn naam niet echt lelijk of zo. Hij keek om naar het bruinharige meisje, om haar ook bij het gesprek te betrekken. "En jij?" vroeg hij aan haar, inmiddels toch wel wat nieuwsgierig geworden. Hij ging met een hand voor zijn pony langs zodat zijn ogen zichtbaar waren.

[words]
240
[notes]
Heb de volgorde van de posts omgedraaid,
want dat lijkt me kind of handiger voor zijn reactie c:
Hoop dat jullie het niet erg vinden!

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ wo feb 08, 2012 5:12 am

De onbekende reageerde verontschuldigend op haar reactie, wat Aye eigenlijk best wel verbaasde. Ze was het juist eerder andersom gewend, dat was veel makkelijker. Als iemand het expres had gedaan kon je gemeen terug doen, maar aardig doen was juist moeilijker. Ze schudde nee op zijn vraag, ze had zich geen pijn gedaan. Ietwat ontdaan uit haar vrolijke humeur klopte ze haar handen af op haar broek zodat er wat aarde op kwam, maar daar maakte ze zich niet echt zorgen om. "Het geeft niks," zei ze vriendelijk, en het was wel waar. Misschien was hij ergens anders mee bezig geweest, en zij zelf had niet eens voor zich uit gekeken toen ze van de wat oudere dames weg was gerend. De onbekende jongen stelde zich voor als Chris, en ze knikte kort. Nou, dat was een nieuwe bekende erbij, het kon niet op vandaag. Aye trok haar shirt omlaag, voor het geval dat hij misschien omhoog was gegaan tijdens het vallen en stopte haar handen in haar zakken. Nieuwsgierig keek ze van de jongen, oja hij heette Chris, dus van Chris naar het meisje naast hem. De jongen leek het meisje erbij te willen betrekken, en Aye onderdrukte haar oude neigingen. Vroeger was ze niet zo aardig geweest, en het was moeilijk om te veranderen, maar ze wilde het meisje een kans geven zonder zelf te beoordelen. Dus ze slikte maar en glimlachte vriendelijk naar het meisje. "Ja, jou ken ik ook niet," zei ze in een wat vrolijke toon, en strekte haar hand uit naar het meisje, "Ayoweth" stelde ze zichzelf voor. Meestal maakte mensen er zelf een verkorting van, omdat Ayoweth zo lang was, maar dat moesten die twee zelf maar weten volgens haar. Ze bleef staan, er was weinig plaats, maar dat vond ze niet erg. "Zijn jullie hier al lang?" vroeg ze nieuwsgierig. Nog een oude tik, eerst alles van iemand anders willen weten en zo min mogelijk over jezelf vertellen. Maar dit keer vroeg ze het gewoon uit nieuwsgierigheid, alleen herkende ze het van zichzelf zo snel. Ze bleef vrolijk staan en keek allebei afwachtend aan.

-sorry als Aye wat, 'nare' trekjes heeft, maar dat is nou juist haar karakter, en ze probeert zo aardig mogelijk te zijn ;]

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ wo feb 08, 2012 7:05 am

Een meisje met lang haar struikelde bijna over de voet van de jongen. Ze reageerde een beetje vel, maar toen ze in de gaten had dat de jongen aardig was deed ze zelf ook aardig, en nam ze de veronschuldiging van de jongen aan. Hij stelde zich voor als Chris. En het meisje stelde zich voor als Ayoweth. Ayoweth stak haar hand uit naar Jess, die zelf haar hand ook uit stak en met een glimlach de hand schudde. ''Ik ben Jess.'' Zei ze en keek van Atoweth naar Chris. Dit waren eigenlijk de eerste twee mensen die ze tegen kwam. Ayoweth mocht er wel bij komen zitten, alleen er was niet echt heel veel plaats. Jess bemoeide zich zelf eigenlijk nergens mee, maar als iemand haar bij een gesprek betrok ofzo, deed ze gewoon lekker gezellig mee. ''Twee ongelukjes bij de zelfde jongen.'' Zei ze half lachend en blies een krullende lok uit haar gezicht. Jess was heel sociaal alleen ze was best wel moeilijk met vrienden maken. Dat vond ze gewoon heel moeilijk, vooral omdat ze bang was dat ze haar raar zouden vinden omdat ze vaak droomde. Ze trainde de olifanten, maar ze zou ook heel graag eens een show doen met een paard. Alle paarden bij het circus waren bijna wit, maar zij zou wel eens een show willen doen met het ongetemde paard Shadow. Hij stond altijd maar een beetje in zijn stal, en als er iemand in de buurt kwam ging hij happen en steigeren in de stal, maar ze wist zeker dat ze hem wel onder controle kon krijgen. Daar ging ze al weer met dat dromen. Ze keek met een glimlach naar de twee mensen.

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ wo feb 08, 2012 8:09 am

"Ik ben Jess." stelde het bruinharige meisje zich voor. Nu niet meer zo onbekend, he. De brunette keek hun twee even aan en Christopher glimlachte kort. "Afkorting voor Jessica, of is het gewoon 'Jess'?" vroeg hij vriendelijk. Het maakte niet uit, over beide namen had hij dezelfde mening. Hij kende ook een Bobby, waarvan hij had gevraagd of het een bijnaam was voor 'Bob', maar er stond ook gewoon op zijn paspoort 'Bobby'. Best wel cool. Nou ja, lag eraan wat je cool noemde..
"Twee ongelukjes bij dezelfde jongen." zei Jess half lachend en Chris grinnikte. Inderdaad, en nog niet eens zo ver uit elkaar. Ach, hij was vrij sociaal dus het was voor hem niet het einde van de wereld om met twee mensen in gesprek te raken. "Het zal wel mijn geluksdag zijn, of zo." zei hij met een scheve, jongensachtige grijns rond zijn mond. Hij ging op de bovenkant van de bank zitten, met zijn voeten op de plek waar je normaal zat en zijn kont op de rugleuning geplant.
"Zijn jullie hier al lang?" vroeg Ayoweth, die hij Ay had besloten te noemen. Dat was korter en het klonk awesome. Piraats. 'Aye-aye!' Hij wou dat hij een piratenbijnaam had. Chris-wood-peg-one-eye. Nee, nee, dat klonk voor geen meter. Het zat er gewoon niet in voor hem. Boehoe, zelfmedelijden. "Deluna, of gewoon hier bij het bankje?" vroeg hij, terwijl hij zijn pony voor zijn ogen weghaalde zodat hij niet zo super emo leek. "Op het bankje zo'n vijf minuten. Deluna, al zo'n vier jaar." vertelde hij met een vriendelijke glimlach rond zijn mond.

[words]
274
[notes]
Nee hoor Ayoweth, is juist leuk.
Is weer eens wat anders! :3

Onderwerp: Re: oh, my weeping willow. ♡ wo feb 08, 2012 8:58 am

Het meisje stelde zich voor als Jess, een naam die volgens Aye wel bij haar paste. Chris vroeg aan het meisje, Jess dus herinnerde ze zichzelf, of het een afkorting was of niet. Aye bleef vriendelijk kijken, maar eigenlijk interesseerde namen haar niet echt zo. Naja, de naam zelf wel, alleen of het een afkorting was of niet niet echt. Aye grinnikte toen Jess de opmerking maakte over twee ongelukjes, maar snapte het niet helemaal. Hadden hun ook een soort van ongelukje gehad dan? O vast, en dan kwam zij het allemaal weer ruïneren. Dat idee stond haar eigenlijk best aan, maar Chris reageerde al voor haar en het leek haar slim om maar niks te zeggen, alsnog.. Ze knikte en grinnikte bij Chris’ opmerking, ja als jongen met twee meisjes opgescheept zitten zou je geluk kunnen noemen. Vooral bij een, wat Aye dacht dan, lief meisje zoals Jess, maar bij zichzelf zou het meer een eer moeten zijn, (snuifsnuif). Ach goed, niemand hier kende haar al echt, en dat ging ze voor haar slechtere kanten graag zo houden.
Aye was heel eventjes verloren in haar gedachtes geweest en keek een beetje verbaasd omhoog toen, Chris ja dat was de naam, antwoordde op haar vraag. Ze glimlachte met een mondhoek, ze bedoelde natuurlijk gewoon hier, in dit dorp/ deze stad, maar ze vond Chris’ humor wel grappig. Ze knikte, dus hij zat hier al zo’n vier jaar.. En hij zat dus ook bij het circus Deluna, dat was mooi! Ze vroeg zich af of Jess er ook bij zat, en voelde zich een beetje onbehaaglijk met het feit dat ze misschien de enige was die dat nog niet was. Maarja, daar zou ze vast zo achter komen. Ze knikte met de bedoeling te laten zien dat je het had begrepen, en keerde zich terug naar Jess. “En jij?” vroeg ze vriendelijk.

-jaa en alweer.. Aye is wat, apart maar ze zegt niks ^^ nog niks dan x]