Just be alone

Onderwerp: Just be alone zo feb 05, 2012 9:11 pm

Syrena zuchtte toen ze de boom uit sprong. Iedereen zei haar dat ze het wel goed deed in Deluna, maar ze was te bang om fouten te maken. Ze stelde haar werk vaak uit, zo kon ze immers geen fouten maken. Maar ze kon de dieren niet laten wachten, dat wist ze zelf ook wel. Syrena liep verder het bos in. Hier kon ze haar hoofd tenminste even leeg maken. Ze klom de volgende boom weer in, zodat ze de lucht zou zien. En erg sociaal was ze ook niet, vrienden had ze hier niet echt. Ze voelde zich heus wel thuis hoor, maar dat kwam door de dieren, ze vond contact hebben met mensen moeilijk. En dat allemaal door een groepje jongens van vroeger. Ze hadden haar leven gewoon compleet verpest. Ze had geluk dat ze steun vond bij de dieren. Vooral de paarden vond ze prachtig. Achter zich hoorde ze een huil, duidelijk afkomstig van een wolf. Ze keek in de richting van het geluid, en op haar mond vormde een glimlach. Een wolf! Een echte wolf. Weliswaar had het beest zijn tanden ontblood en stond haar met bloed doorlopen ogen aan de staren. Maar toch vond ze het bijzonder. De kracht en de kilheid die het beest uitstraalde, om bang van te worden. Maar de glimach verdween toen ze stemmen hoorde en de wolf wegvluchtte. Wie had haar van dit mooie momend ontdaan?

Onderwerp: Re: Just be alone ma feb 06, 2012 6:24 am

_{Vrolijk huppelde Empathy over het bebloemde grasveld in het natuurgebied achter het circus. Ze hield ervan om hier haar vrije minuutjes door te brengen. Natuur was sowieso altijd al iets geweest waar ze heel vrolijk om kon worden. Het leek haar energie of iets dergelijks te geven. Vooral in de lente, wanneer de natuur op haar mooist was, kon Empathy úren genieten van de prachtige bloemen, bomen en ander groen schoon dat de wereld een stuk mooier kleurde. Toen ze nog klein was, was ze al gefascineerd door dit geweldige wereldwonder. Dit zou ze niet van een vreemde hebben, haar moeder had ook altijd al erg van de natuur gehouden. Eigenlijk zag Empathy het naast circusdirectrise worden ook altijd erg zitten om iets als tuinier of iets dergelijks te doen, zolang ze maar buiten was.
Al neuriënd kwam het 20-jarige meisje in het bos, ook wel de Hidden Woods genaamd, aan. Een aangename koelte hing tussen de bomen maar de frisse lucht was nog niet verdwenen. Ineens zag Empathy vanuit haar ooghoeken iets donkers staan. Eerst veronderstelde ze dat het een boom zou moeten zijn geweest, het was nou eenmaal wat donkerder hier in het bos en schimmen waren dus ook niet echt buitengesloten. Maar pas toen ze zich had omgedraaid, zag ze dat het geen boom was, nee, het was een heuse wolf! Verbaasd gaapte ze naar het beest dat vervaarlijk dichtbij stond. Er mocht dan wel een dikke 40 meter tussen beide wezens zitten, toch voelde Empathy zich niet helemaal veilig. Het enige waar ze naar kon vluchten, was een boom, en ze was al zo ongelofelijk slecht in klimmen... Een beetje in paniek boog ze rustig voorover en greep met haar hand een dikke tak, welke waarschijnlijk een overblijfsel was van een heftige storm een halfjaar geleden. Het was nog steeds zichtbaar wat voor ravage de wind toen had aangebracht. Op dat moment was ze er niet blij mee geweest, haar hele natuurgebied was verpest geraakt. Maar nu was ze de storm dankbaar dat hij deze stok had afgerukt. Bibberig hield ze de stok voor zich en deed een paar pogingen de stok naar het beest te gooien, maar elke keer dat ze hem los wilde laten, bedacht ze zich. De wolf zou bijvoorbeeld boos kunnen worden en haar écht aan kunnen vallen. Nee, dat zou pas fijn zijn. Net toen ze had bedacht dat het beste misschien wel gewoon was om zich om te draaien en rustig weg te lopen, koos de wolf het hazenpad. Opgelucht haalde Empathy adem. Dat had ze ook weer gehad.
Iets voorzichtiger nu liep ze door. Ze wilde haar tocht niet laten verpesten door een of ander wild dier dat rondliep in zijn natuurlijke habitat. Plots kwam een tweede opstakel in zicht. Een meisje van een jaar of 14 a 15 had zich verscholen in een boom en keek kwaad naar Empathy. Niet goed wetend hoe ze zich een houding moest geven tegenover zo'n vijandig persoon, probeerde Empathy een beetje aardig te doen. Ze hield haar hand boven haar ogen ter bescherming tegen het licht en keek omhoog. "Heei, hallo daar boven," groette ze vriendelijk. "Wat doe jij in die boom?"}

Onderwerp: Re: Just be alone ma feb 06, 2012 8:35 am

Een meisje met een hoed keek haar vriendelijk aan, met haar hand boven haar ogen tegen de zon. "Heei, hallo daar boven," groette ze vriendelijk. "Wat doe jij in die boom?" Syrena zuchtte en klom snel en behendig naar beneden. "Hallo" antwoorde ze nu wat verlegen. "Ik ben graag in de natuur." zei ze op het tweede. Duidelijk was de vrouw een stuk ouder dan zij. Zeker een jaar of 20. Ze keek op van een huil van de wolf en zuchtte. "En bij de dieren." zei ze erachter aan. Ze was vaak in het bos te vinden, dus ja, ze wist het gedrag van de dieren ondertussen wel. En dat was niet omdat ze zoveel boeken las, dat was omdat ze vaak hier was; in het bos. Een keer had ze zelfs een wild paard gezien. Ze wist even niets te zeggen. Ongemakkelijk schuivelde ze met haar voeten over de grond. Ze was hier zo slecht in...

-Sorry voor flut...-

Onderwerp: Re: Just be alone di feb 07, 2012 3:44 am

_{"Hallo," was de stille begroeting van het boommeisje nadat ze uit de boom was geklommen. Empathy glimlachte naar haar, ook al wist ze niet zeker of dat wel te zien was op zo'n afstand. Daar kwam bij dat het ook een beetje een zuinig glimlachje was, ze wist namelijk nog niet wat ze van het meisje kon verwachten en hoe open ze zichzelf kon stellen. "Ik ben graag in de natuur, en bij de dieren," was de verklaring voor de vraag die Empathy haar had gesteld. "Dat zie ik," zei Empathy grinnikend. Ze keek even weg toen een scherpe huil door de leegte van het bos klonk. Een koude rilling trok over haar rug bij de gedachte wat haar net was overkomen. Humn, nu ze er zo over nadacht, was dit meisje gevlucht voor die wolf, dat ze daarom misschien in de boom zat? Dat zou ze later wel vragen, nu nog niet. Empathy merkte dat het jonge meisje zich niet erg op haar gemak voelde in haar aanwezigheid. Als haar behulpzame zelf begon er meteen een plannetje in haar hoofd te groeien om dit meisje van haar verlegenheid af te helpen, maar die sloeg ze al snel weer uit haar kop. Belachelijk hoe ze altijd overal een oplossing op probeerde te vinden. En nog irritant bovendien. "Dan kom je hier vast wel vaker?" vroeg Empathy uiteindelijk om de kille stilte niet te lang te laten duren. "En dan was dit vast en zeker ook niet de eerste keer dat je in een boom bent geklommen voor je eigen bestwil?"

OOC; ik hoop dat je er iets mee kunt, mijn inspiratie is eventjes foetsie xd}

Onderwerp: Re: Just be alone di feb 07, 2012 4:27 am

"Dat zie ik," zei de vrouw op haar antwoord. "Dan kom je hier vast wel vaker?" vroeg de vrouw uiteindelijk om de kille stilte niet te lang te laten duren. "En dan was dit vast en zeker ook niet de eerste keer dat je in een boom bent geklommen voor je eigen bestwil?" Syrena keek haar wat onzeker aan. "Ja, ik kom hier wel vaker ja. Wat is daar mis mee dat ik in bomen klim?" vooral het laatste kwam er onzeker uit. Eigenlijk wilde ze gewoon weer terug naar Deluna, weer naar de dieren, zonder mensen om zich heen. Ze had zich een groot deel van haar jeugt al afgesloten van mensen, had ook geen vrienden gehad. Het voelde raar om nu wel ineens met iemand te praten. Het voelde bijna beangstigend. Ongemakkelijk schuivelde Syrena met haar voet. Ze wilde iets zeggen om de stilte te doorbreken, maar wist niet wat.

Onderwerp: Re: Just be alone di feb 07, 2012 4:47 am

_{Empathy nam het meisje eens in haar op. Ze had bruinige ogen en haar haarkleur leek daar ook erg veel op. Haar smalle gezichtje stond angstig en onzeker, maar die onzekerheid had Empathy er al uitgepikt nog voor ze het meisje beter ging bekijken. Haar stem leek wel te trillen als ze praatte, ze had totaal geen zelfvertrouwen, probeerde het oudere meisje vast te stellen. "Ja, ik kom hier wel vaker ja. Wat is daar mis mee dat ik in bomen klim?" Empathy merkte dat het meisje zich leek te voelen aangevallen, maar zo had ze het zelf nooit bedoelt. Ze wilde alleen maar aardig zijn, maar dat leek niet erg gewaardeerd te worden. Een beetje uit haar humeur gebracht, antwoordde ze nukkig: "Ik heb je ook nooit gezegd dat in bomen klimmen raar is." Ja, af en toe had ze er zelf ook geen zin in. Ze voelde zich zelf ook altijd snel aangevallen, maar wist dat ze niet zo moest reageren naar de ander. Daar konden hele onprettige gesprekken van komen. Ze had zichzelf dus ook afgeleerd om zo snauwerig te reageren. "Doe maar rustig aan, joh, ik ben hier alleen om rond te lopen. Het is vandaag te mooi om ruzie te maken." Empathy draaide zich om en liet de zonnestralen die door het bladerdak piepten op haar gezicht vallen. Ze schudde met haar handen door haar donkere haar en slaakte een zucht. Wat was het toch een heerlijke dag vandaag. Waarom zou ze zich druk maken om iemand anders? Het had totaal geen zin om zo'n dag te verpesten. Was het eindelijk mooi weer, kwam ze zo iemand tegen. Verspilde energie, dat is wat het was. Nog steeds omgedraaid besloot ze het meisje nog een kans te geven, in de hoop dat deze iets aardiger zou reageren. "Vertel me je naam eens? Ik geloof niet dat ik je ooit heb gezien bij het circus, of heb ik dat verkeerd?"}

Onderwerp: Re: Just be alone di feb 07, 2012 4:56 am

"Ik heb je ook nooit gezegd dat in bomen klimmen raar is." zei de vrouw nu op een nukkige toon. Syrena keek naar de grond. "Doe maar rustig aan, joh, ik ben hier alleen om rond te lopen. Het is vandaag te mooi om ruzie te maken." zei de vrouw en ze draaide zich om terweil ze met haar handen haar haar schudde en een zucht slaakte. Toen draaide ze zich weer om. "Vertel me je naam eens? Ik geloof niet dat ik je ooit heb gezien bij het circus, of heb ik dat verkeerd?" Syrena keek haar aan. "Ik heet Syrena. En nee ik hou niet zo van drukte, dus ik ben vaker bij de dieren." legde ze uit. "En jij dan? Wat doe jij voor acts?" ze was nog maar net bij het circus, en had ook nog geen shows gedaan. Ze zou het best eng vinden, maar daar had ze haar dieren voor, die zouden haar geruststellen. Maar al die ogen die op haar gericht stonden, als ze het dan zou verknallen, wat dan? Zou ze uit het circus geschopt worden. Nee, dat mocht ze niet denken. Niet nu, nooit niet. Die gedachte mocht niet eens in haar op komen! Wat dacht ze wel niet? Zo slecht was ze toch ook weer niet? Of wel?

-Sorry dat ze zo reageerd xd. en sorry van mijn flutpost...-

Onderwerp: Re: Just be alone di feb 07, 2012 5:30 am

_{Empathy hoorde hoe het meisje tegen haar rug begon te praten, en eigenlijk vond ze dit best onbeleefd, dus draaide ze zich half om en staarde vanuit haar ooghoeken naar het donkere harige meisje. "Ik heet Syrena. En nee ik hou niet zo van drukte, dus ben ik vaker bij de dieren." Empathy knikte begrijpend en liet de naam Syrena nog een tot zich doordringen. Het was een mooie, aparte naam. Ze had hem nog nooit eerder gehoord. Ergens vond ze wel dat haar naam paste bij haar karakter. Syrena klonk sterk, maar niet zichtbaar sterk. Misschien was dit meisje wel verscholen voor de buitenwereld, maar had ze heel wat pit in zich. "En jij dan? Wat doe jij voor acts?" Empathy knipperde even met haar ogen. "Ik hang in de lucht tijdens shows," antwoordde ze met een knipoog. "Dat wil zeggen dat ik een luchtacrobaat ben. Met mijn linten hang ik in de lucht te zweven, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar dat hoor je natuurlijk wel te kennen, je werkt tenslotte zelf in het circus." Wat ze wel een beetje raar vond, was dat ze nog niet was herkend door Syrena. Zelf was ze nota bene de oprichter, de eigenaar van Circus Deluna. Hoorde iedereen haar niet te kennen? Stiekem vond ze deze anonimiteit wel fijn. Normaal werd ze overal door iedereen aangesproken. Ze wilden van alles over haar weten, maar voornamelijk over de shows. Af en toe had ze haar hoofd niet bij het circus, dan wilde ze daar weg zijn, en dan was het niet echt op prijs te stellen als iemand haar daar iets over vroeg. "Met wat voor dieren sta je dan op het podium? Tijgers? Leeuwen misschien?" Daar was Empathy ook best wel nieuwsgierig naar. Ze kende zelf ook niet al haar dierentemmers uit haar hoofd, maar Syrena had zelf gezegd dat ze veel bij dieren was, en dat was iets waar zij zelf dan weer amper kwam. Geïnteresseerd in het meisje naast haar hield ze haar hoofd schuin en keek recht in de donkere kijkers, wachtend op een antwoord.}

Onderwerp: Re: Just be alone wo feb 08, 2012 1:06 am

"Ik hang in de lucht tijdens shows," antwoordde ze met een knipoog. "Dat wil zeggen dat ik een luchtacrobaat ben. Met mijn linten hang ik in de lucht te zweven, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar dat hoor je natuurlijk wel te kennen, je werkt tenslotte zelf in het circus." Syrena knikte. Shit, dit was natuurlijk de oprichter van het circus. En ze had haar niet eens herkend! "Oh sorry ik had u niet eens herkent!"en ze had nogwel zo brutaal geweest! "Met wat voor dieren sta je dan op het podium? Tijgers? Leeuwen misschien?" vroeg Empathy nu. "Ik heb nog geen shows gedaan, maar ik ben erg aan het trainen met de paarden." antwoorde ze. Hoe meer ze aan de shows dacht, hoe zenuwachtiger ze werdt. Wat als ze het fout zou doen. "Bent u nooit zenuwachtig?" vroeg ze, nu wat zachter. Zou het raar zijn dat ze zo zenuwachtig was? Of hoorde dat erbij? Was het gewoon gezonde spanning? Ze hoopte het. "Alleen de zwarte hengst luisterd niet zo goed..." zei ze toen. Ja, met de zwarte frieze hengst had ze wel strijd. De hengst was nog jong, en erg eigenwijs.

Onderwerp: Re: Just be alone do feb 09, 2012 3:14 am

_{Empathy bleef maar stom glimlachen terwijl ze luisterde naar wat Syrena haar vertelde. Waarom deed ze dit eigenlijk? Was het het heerlijke weer? Of toch iets anders? Kort schudde ze haar hoofd, waarbij haar haar lange lokken in haar gezicht vielen. Ze grijnsde en blies de lokken weer terug op hun plaats, en luisterde daarna naar wat het jonge meisje te vertellen had. "Oh sorry ik had u niet eens herkent!" klonk het een beetje verstrooid. Empathy keek haar aan en knikte bemoedigend met haar hoofd. "Dat hoeft ook niet. Je kunt me gewoon aanspreken met 'je', hoor," zei ze lief bedoelt. "Je bent zeker niet de eerste die niet weet wie de baas is." Ze begon te lachen om haar eigen opmerking, maar merkte al snel dat ie eigenlijk helemaal niet grappig was geweest. Maar het was wel waar, zo snel werd ze nou ook weer niet herkent. Ze was gewoon een simpel meisje dat in de linten hing, meer niet. Zo wilde ze eigenlijk ook gezien worden, ze wilde niet gezien worden als 'The Big Boss' samen met Avelyn. Zelf vond ze dat altijd heel angstaanjagend, zo'n persoon met een hele hoge rang ontmoeten. Het leek wel of zij bepaalden hoe je je moest gedragen in hun bijzijn, terwijl je gewoon altijd en overal jezelf moest zijn, ongeacht wie er voor je stond.
"Ik heb nu nog geen shows gedaan, maar ik ben erg aan het trainen met de paarden," was Syrena's antwoord op Empathy's vraag. Even dacht het oudere meisje na. Had ze haar niet eerder gezien in het circus? Beschamend genoeg kwam haar magere gezichtje haar niet echt bekend voor. Dit zei ze maar niet hardop, dat zou er vast heel dom uit zien, een baas die niet eens de naam van zijn werknemers wist. Ja, pfuh, wat voor baas was ze dan?! "Bent u nooit zenuwachtig?" Empathy hief haar hoofd even naar de lucht en kneep haar ogen tot spleetjes bij het felle zonlicht. Was zij zenuwachtig voor shows? Natuurlijk was ze dat. Ze was als de dood om naar beneden te vallen en de show in het water te laten lopen. Ze was doodsbang dat mensen de show saai zouden vinden. Ze was erg bang voor het oordeel van de mensen. Ja, zenuwachtig was ze wel. "Ja, zeker, ik ben altijd erg zenuwachtig voor een show. Ik hoop altijd zó erg dat ik niets verkeerd doe! Ik wil alles graag zo perfect mogelijk doen, ik wil het beste uit mezelf zien te halen en dat aan iedereen te laten zien. Ik ben dus ook erg bang wat het publiek zal vinden van de choreografie van zo'n show. Zoiets bedenken duurt wéken, en als het dan door het publiek wordt afgekraakt... Ik kan er dagen ziek van zijn." Empathy slaakte een klaaglijke zucht. Ze kon er erg ongelukkig van worden, dat was waar. "Maar dat is juist goed, die zenuwen. Daar ga je beter van presteren. Dan ben je ook meer betrokken bij de show, en wanneer iets niet lukt, gewoon weg laten dobberen. Je hebt dan in ieder geval je best gedaan, en dat is wat telt." Ze vond zichzelf erg raar klinken als ze zulk volwassen advies gaf. Ze was zelf nog maar 20 en zoveel levenservaring had ze ook weer niet. Sommige circusartiesten van Deluna waren ouder als haar, daar schaamde ze zich soms best wel voor. Vergeleken met hen was ze dan nog een klein kind die geluk had om een succesvol circus met haar zusje op te richten. Ach, het leven was raar.
"Alleen de zwarte hengst luistert niet zo goed..." Het leek alsof Syrena hier een beetje mee zat. Maar welke zwarte hengst bedoelde ze? Empathy wist dat er een zwarte hengst was, genaamd Solar, maar ze wist niet zeker of hij de enige was. "Welke hengst en wat gaat er niet goed?" vroeg ze dus maar. "Maar vooraf vertel ik je alvast dat ik niet goed met dieren ben qua shows, dus ik kan je er niet zo heel veel tips voor geven."}

Onderwerp: Re: Just be alone za feb 11, 2012 9:10 am

"Dat hoeft ook niet. Je kunt me gewoon aanspreken met 'je', hoor," zei ze lief bedoelt. "Je bent zeker niet de eerste die niet weet wie de baas is." Syrena richtte haar ogen op de grond. De woorden van Empathy raakte haar, maar ze wist dat het niet onaardig bedoelt was. "Ja, zeker, ik ben altijd erg zenuwachtig voor een show. Ik hoop altijd zó erg dat ik niets verkeerd doe! Ik wil alles graag zo perfect mogelijk doen, ik wil het beste uit mezelf zien te halen en dat aan iedereen te laten zien. Ik ben dus ook erg bang wat het publiek zal vinden van de choreografie van zo'n show. Zoiets bedenken duurt wéken, en als het dan door het publiek wordt afgekraakt... Ik kan er dagen ziek van zijn." Syrena knikte, ze herkende het heel erg, van vroeger toen ze met drama iets voor de klas moest doen. Doodeng vond ze dat. "Maar dat is juist goed, die zenuwen. Daar ga je beter van presteren. Dan ben je ook meer betrokken bij de show, en wanneer iets niet lukt, gewoon weg laten dobberen. Je hebt dan in ieder geval je best gedaan, en dat is wat telt." zei Empathy. "Welke hengst en wat gaat er niet goed?" vroeg Empathy toen. "Maar vooraf vertel ik je alvast dat ik niet goed met dieren ben qua shows, dus ik kan je er niet zo heel veel tips voor geven." vervolgde ze. "De friese hengst Flame, als ik alleen met hem oefen gaat alles perfect, maar ga ik met de andere paarden erbij doet hij heel vervelend. Misschien komt het omdat de andere drie merries zijn, ik weet het niet..." zei Syrena.

Onderwerp: Re: Just be alone ma feb 13, 2012 6:11 am

_{"De friese hengst Flame, als ik alleen met hem oefen gaat alles perfect, maar ga ik met de andere paarden erbij doet hij heel vervelend. Misschien komt het omdat de andere drie merries zijn, ik weet het niet..." Empathy luisterde aandacht terwijl Syrena haar verhaal deed over het paard dat haar dwars werkte. Ze trok bedenkend een wenkbrauw omhoog en zoog haar wangen naar binnen. Ze moest echt leren alle dieren uit haar hoofd te kennen en ze bij naam kunnen noemen, want ze had geen flauw idee wie Flame was. "Ik heb geen flauw idee, sorry," verontschuldigde ze zich snel. "Misschien kun je het Avelyn vragen, zij heeft een act met dieren. Ik kan je hier echt niet verder mee helpen." Ze schoof met haar voeten over de grond. Haar bruine sandaaltjes kleurden goed bij de kleur bosgrond, ze leken bijna onzichtbaar. Zacht grinnikte ze, ook al was het helemaal niet grappig. Jezus, wat was ze toch weer vaag bezig. Snel wierp ze haar blik weer op Syrena en haalde diep adem terwijl ze druk in haar hoofd nadacht over een gespreksonderwerp. Wacht eens.. Shit! Ze had beloofd om vandaag samen met de andere luchtacrobaten te oefenen voor de komende show! God, hoe had ze dat kunnen vergeten? Empathy gaf de schuld aan het mooie weer waardoor ze gewoon naar buiten werd gezogen vandaag. Ach ja, als ze nu snel naar het circus zou gaan, zou ze zich nog met een stom rotsmoesje kunnen verontschuldigen voor haar laatheid. Maar eerst afscheid nemen van dit bijzondere bomen-meisje. "Ehm, Syrena, ik vrees dat ik terug moet naar het circus. Ik ben een belangrijke afspraak vergeten," verzuchtte ze. Zoals ze het zei, kon ze zich alleen nog maar meer voor haar kop slaan. Jezus mina zeg. Ze kwam nooit te laat en vond het zelf altijd ongelofelijk vervelend als mensen niet op tijd kwamen. Fijn, nu was ze er zelf deel van. Met een zwierige draai keerde Empathy zich om en begon richting het circus te lopen. Snel draaide ze nog even haar hoofd naar het jongere meisje. "Leuk je ontmoet te hebben en nog veel succes met Flame! Het lukt je wel!" zei ze bemoedigend en gaf er een knipoog bij. Daarna gooide ze haar blik voor zich en zette het op een rennen. Snel naar het circus.

Empathy uit ~}

Onderwerp: Re: Just be alone ma feb 13, 2012 8:10 am

"Ik heb geen flauw idee, sorry," verontschuldigde ze zich snel. "Misschien kun je het Avelyn vragen, zij heeft een act met dieren. Ik kan je hier echt niet verder mee helpen." Ze schoof met haar voeten over de grond. Syrena glimlachte. "Maakt niet uit, misschien is dat een goed idee." maar alleen het idee al maakte haar bang. Dan moest ze dus zelf naar haar toestappen? Wat als ze haar zou uitlachen? Een rilling liep net iets te langzaam over haar rug. "Ehm, Syrena, ik vrees dat ik terug moet naar het circus. Ik ben een belangrijke afspraak vergeten," verzuchtte ze. Syrena knikte. "maakt niet uit, ga maar snel, dan ben je misschien nog op tijd." zei ze. Empathy draaide zich om en liep richting het circus. Ze draaide nog even naar Syrena. "Leuk je ontmoet te hebben en nog veel succes met Flame! Het lukt je wel!" zei ze bemoedigend. Daarna rende ze naar het circus. Syrena keek haar lachend na. Misschien was dit het begin om te leren dat sommige mensen wél te vertrouwen waren.